Zoantrop (ang. Zoanthrope), Tyranicus animus-aborrens. Potężna, psioniczna kreatura walcząca zgodnie z wolą Umysłu Roju. Jest ona nieocenioną jednostką wsparcia, która wydaje się być abominacją natury ze względu na jej wygląd oraz zdolności. Zoantropy powstały poprzez wymieszanie eldarskiego materiału genetycznego z podstawowym genem Tyranidów i zostały skrajnie przystosowane do pełnienia funkcji psionika.
Opis[]
Niech moc będzie z tobą...
Cierpią na swoistą atrofię ciała. Ich głowy stanowią znaczną część zarówno masy jak i wielkości, są również osłonięte dość grubą warstwą chityny, choć reszta wątłego organizmu jest bardzo słabo opancerzona. Ze względu na powyższe cechy potwór ten nie porusza się w normalny sposób, tylko unosi się nad ziemią, dzięki zastosowaniu psioniki. Pomimo tak słabego ciała, przez które kompletnie nie radzi sobie w walce w zwarciu, animus-aborrens dysponuje morderczo rozwiniętymi zdolnościami umysłu. Przez to zapewnia nie tylko przedłużenie synaps, a więc zasięgu Umysłu Roju, ale również jest w stanie powalić wszelkiej maści przeciwników czy to w postaci piechoty, czy też pojazdów oraz wspierać osobniki z roju. Wszystko gwarantuje olbrzymi, niezwykle rozwinięty mózg wzbogacony o zdolności Eldarów.
Mózg jest jego jedyną, aczkolwiek niebotycznie potężną bronią. Pobudzając jego fragmenty osobnik ten może wytworzyć z Osnowy rozżarzone pociski, które kieruje w stronę ofiary. Są one w stanie przepalić nawet najtwardszy pancerz jak np. zbudowany z adamantytu, wraz z jego zawartością w postaci przyszłej biomasy, zaś zniszczenie pojazdu nie jest większym kłopotem.
Zoantrop z bliska.
Wyzwalanie potęgi Spaczni jednak zawsze wiąże się z ryzykiem, takim jak choćby cierpienie, pewne prawdopodobieństwo przywołania demona, lub zostania opętanym czy po prostu śmierć przez "przegrzanie" mózgu. Dla Zoantropa problemy te nie istnieją, poza jednym - ostatnim. Przed zdradziecką naturą Spaczni chroni go Umysł Roju, dzięki aurze zwanej Cień w Osnowie. Niestety podobnie jak inne istoty może on przepalić swoje połączenia nerwowe podczas przeciążeń, bowiem przez bezgraniczne posłuszeństwo do Jaźni nie kontroluje swojej mocy, może więc wyzwolić jej zbyt wiele, lub zbyt często. Wówczas przez całe jego centrum układu nerwowego przebiega fala potężnej energii, która wypala mu wszystkie połączenia synaptyczne wraz z neuronami, a sam Zoantrop wydobywa z siebie agonalne, psioniczne wycie, po którym upada na ziemie.
Zoanthrope przekazuje pozytywne myśli.
Takie sytuacje mają miejsce jednak tylko w ostateczności, kiedy warto poświęcić tą niezwykle ważną jednostkę. Ważną, gdyż Królowa obdarowała ją dość silnym instynktem samozachowawczym, przez co w razie najmniejszego zagrożenia mogą osłonić się niewidzialną, pulsującą tarczą zrodzoną ze Spaczni. Jest ona nie tylko skuteczną ochroną przed ciężkim ostrzałem ale również nie pozwala na zaatakowanie bronią białą.
Źródła[]
Codex Tyranids 5th edition