Symbol Solarnej Auxili
Solarna Auxilia (ang. Solar Auxilia) - elitarna grupa bojowa wewnątrz Armii Imperialnej, działająca w okresie Wielkiej Krucjaty i Herezji Horusa. Spośród miriad najróżniejszych Regimentów to właśnie Ci pochodzący z Segmentum Solar żołnierze byli pośród najbardziej elitarnych, zdyscyplinowanych i doskonale wyposażonych w Imperium. Uważani byli za drugą najskuteczniejszą armię Wielkiej Krucjaty, ustępując pod tym względem tylko Legionom Astartes.
Historia[]
Powstanie[]
Jak może sugerować ich imię, geneza Piechoty Solarnej znajduje się w obrębie Systemu Sol i najwcześniejszych dni Wielkiej Krucjaty. Nie ma wątpliwości że Imperator od samego początku wiedział że jego Legiony Astartes nie są wystarczającą siłą do spełnienia wiekopomnego celu jakim było uwolnienie całej Galaktyki i że Wielka Krucjata będzie wymagała miliardów zwykłych żołnierzy gotowych oddać życie za jego wizję. Ten niezaprzeczalny fakt dał życie wielu armiom Imperium, w tym Solarnej Auxili.
Parametry stworzenia tej organizacji były dosyć jasne - pobór znacznej ilości żołnierzy, których głównym zadaniem była walka w pustce kosmosu i najróżniejszego rodzaju groźnych środowiskach, zarówno jako wsparcie dla Legionów Astartes jak i w samodzielnych operacjach. Tam gdzie Kosmiczni Marines mieli być Młotem Imperium, tam Solarna Auxilia miała być Pionierami i Zwiadowcami. Mieli pilnować okrętów i najdalszych przyczółków, towarzyszyć Wolnym Handlarzom zarówno jako agresorzy i badacze oraz spełniać inne warunki, do których musieli być bardziej zdyscyplinowani, lepiej wyszkoleni i wyposażeni niż zwykli żołnierze.
Piechurzy Solarni
W tworzeniu strategicznej formuły i organizacji Auxili Solarnej, Imperator, w swej mądrości, oparł się na dwóch źródłach - doświadczeniach z Wojen Zjednoczeniowych oraz Saturnyne Ordo.
Konflikt był nieodzowną częścią życia na Terrze, która widziała powstanie i upadek nieprzeliczonych imperiów - a co za tym idzie stworzyła ona warunki do powstania niezwykłych armii i organizacji wojskowych na których oprzeć się mogła Solarna Auxilia. Saturnyne Ordo, władające Saturnem przed i po zajęciu przez Imperium, posiadało niezwykle potężną flotę, która szybko stała się podstawą dla młodej Imperialnej Marynarki. We Flocie Saturna służyli elitarni Hoplici, którzy stali się wzorem dla Solarnej Auxili. Wpływ kultury Saturna widać chociażby w noszonym przez Piechurów Pancerzu Pustki wzoru Saturn (później przemianowanego na Pancerz Pustki wzoru Solar).
Rozwój[]
Wkrótce rozpoczęły się kolejne regimentalne pobory i nowa fala żołnierzy pochodzących z Terry i Luny wypełniła Solarną Auxilię. Te Regimenty zostały wyposażone w sprawdzone Pancerze z Saturna, dodatkowo zaakceptowane przez Mechanicum, które stały się ich wizytówką w czasie Wielkiej Krucjaty.
W miarę jak rozwijała się Wielka Krucjata, efektywność Solarnej Auxili jako zorganizowanej i kompetentnej siły zbrojnej udowadniana była raz za razem. Co więcej, strategiczne wymagania Flot Ekspedycyjnych i podbitych przez nich terenów wymagały by Regimenty Solarnej Auxili były powoływane w jak największej ilości. Sam Terrański System nie wystarczał by wypełnić te wymagania, więc Regimenty zaczęto formować z innych miejsc, najczęściej wśród młodszych oficerów będących częścią istniejących już Regimentów. Ten pobór najczęściej miał miejsce w systemach gwiezdnych ze znaczną tradycją walk w pustce kosmosu, pomagając w absorpcji tejże tradycji w całym Imperium, wspomagając szybkość galaktycznego podboju.
Tego typu Kohorty Solarnej Auxilii były później wysyłane daleko od swoich rodzimych gwiazd, zrywając ich kontakty z rodzinnymi planetami i niwelując na nich prawdopodobieństwo buntu. Nie była to jednak unikatowa strategia a dzięki włączeniu mentalnych i fizycznych testów wobec szerokiej maści rekrutów, Solarna Auxilia mogła brać żołnierzy ze Światów Feudalnych bądź Światów Prymitywnych bez ogólnej wysoko-technologicznego usposobienia. Najskuteczniejsze Kohorty łączyły ze sobą tradycje kosmiczne jednej części żołnierzy z dzikością i zawziętością tych drugich.
Heraldyka Solarnej Auxili
Słynnymi przypadkami tych skutecznych Kohort mogą być Cthoniańsy Łowcy Głów którzy mieli towarzyszyć 63 Flocie Ekspedycyjnej Horusa Luperkala i Carak'tańscy Zrodzeni z Blizn (ang. Carak'tan Scarborn) którzy byli jedynymi nie-Astartes którzy przetrwali atak Khrave na Bramę Perditiona.
Tradycja Służby[]
Do czasu drugiego stulecia Wielkiej Krucjaty Solarna Auxilia mogła stanowić nawet od 20% do 25% pierwszoliniowych sił Armii Imperialnej, licząc dziesiątki milionów żołnierzy.
Do czasu Herezji Horusa siły te były znacząco podzielone, z dwiema trzecimi Solarnych Kohort stacjonującymi w różnych bazach Imperium i jedną trzecią będącą częścią najróżniejszych Flot Ekspedycyjnych. Te Kohorty Solarnej Auxili które nie znajdowały się pod bezpośrednim zwierzchnictwem żadnego wysokiego dowódcy (np. Prymarchy) odpowiadały przed Lordem Marszałkiem (ang. Lord Marshal) który był wybierany bezpośrednio przez Radę Wojenną Terry.
W czasie Herezji Horusa Solarna Auxilia stała się jednym z kluczowych sił w obronie Imperium. Najbardziej zasłynęła ze swych akcji w czasie Wojny Manacheańskiej.
Opis[]
Źródła[]
Horus Heresy Book 4: Conquest (Forgeworld) str. 80-83
Forgeworld: Solar Auxilia Strike Force