
Siódma Forteca i Przepaść.
Siódma Forteca Czarnego Kamienia to jedna z kilku nowych Fortec Czarnego Kamienia, które pojawiły się w Drodze Mlecznej na przełomie 41. i 42. tysiąclecia. Ta olbrzymia stacja kosmiczna jest miejscem, na które swoje ząbki ostrzą wszystkie frakcje w galaktyce: Imperium, Chaos, Eldarzy, Orkowie i tak dalej. Wokół niej unosi się cmentarzysko statków kosmicznych, jakie usiłowały zbadać to miejsce oraz je posiąść, lecz wszystkie te wysiłki zakończyły się powstaniem serii wraków, tworzących wokół ów miejsca istny labirynt w którym nietrudno o śmierć przez kolizję z kosmicznymi śmieciami.
Lokalizacja[]

Lokalizacja na mapie galaktyki.
Siódma Forteca leży na Zachodnich Rubieżach, najdalszych zakątkach Segmentum Pacificus. Znajduje się na południowy wschód od nekrońskich terenów Bezkresnego Imperium - na południe od przestrzeni dynastii Thokt oraz na zachód od Ogdobekh. Miejsce to jest dosyć oddalone od nekrońskich obszarów, a jednocześnie władza z Terry tam nie dociera[1].
Jednakże wokół tego miejsca znajduje się kilka imperialnych światów i sektorów. Na zachód od Siódmej Fortecy jest Kel Anat i Kel Udar, na południe Verrena, na południowy wschód Mespoint, na wschód tak zwana Trojka, natomiast na północy okolicznej przestrzeni kosmicznej leży Galoseti. Cały sektor natomiast zlokalizowany jest na północny zachód od planety Milhant[2].
Historia[]

Wnętrze stacji kosmicznej.
Siódma Forteca została odkryta na krótko po powstaniu Cicatrix Maledictum, która podzieliła galaktykę na w miarę spokojne, jeśli tak można je nazwać, Imperium Sanctus i zdane na łaskę Chaosu Nihilus. Wokół miejsca odnaleziono wiele okrętów pokrytych oznaczeniami Imperialnej Marynarki Kosmicznej, pojazdów z plugawymi piętnami Chaosu, runami Eldarów czy glifami Nekronów. Większość jednak należy do gatunków Xenos, jakie według imperialnych zapisków wyginęły na długo przed Imperium bądź jeszcze zanim człowiek postawił stopę na innym ciele niebieskim niż Święta Terra. Każe to wysnuć teorie, że obiekt musiał przybyć do galaktyki tysiąclecia temu.
Siódma Forteca stała się częstym miejscem działalności poszukiwaczy paleotechnologii oraz artefaktów sprzed minionej epoki. Udają się jednak do wraków, stacja jest natomiast miejscem wypraw profesjonalnych poszukiwaczy przygód. Mniej więcej po jej odnalezieniu gdzieś w M41 ze szczątków pojazdów kosmicznych powstała wielka stacja kosmiczna o nazwie Przepaść. Jest to miejsce spotkania ludzi, podludzi, Eldarów, Orków, Zoatów i wielu innych ras. Dzięki swojej lokalizacji miejsce stało się w zasadzie bramą dostępu do legendarnego miejsca. Najbardziej wyróżnia jednak tą Fortecę fakt, że posiada kolej Maglev do szybkiego przemieszczania się między jednym a drugim krańcem oraz że wnętrze stacji nieustannie ulega rekonfiguracji[3].
Na początku 42. tysiąclecia, po powstaniu Cicatrix Maledictum, do Siódmej Fortecy udały się nowe grupy ekspedycyjne. Najważniejszymi z nich są: Wolny Handlarz Janus Draik, Nawigator Espern Locarno, kapłan Eklezjarchatu Taddeus Purysta, mrocznoeldarska hierarcha Kurdrak, technoarcheolog Daedalosus, eldarska Łowczyni Amallyn Shadowguide, najemnik Krootów Dahyak Grekh, Człowiek z Żelaza UR-025, ratlińskie bliźniaki Rein i Raus, Lord Chaosu Obsidius Mallex ze Sług Otchłani, Zoat imieniem Archiwista oraz Orkowy Najemniak Skarburn Zapdakka.