Astronomican
Advertisement
Dom Ærthegn
Herb Ærthegn
Herb Domu Ærthegn
Klasyfikacja Tertius
Przynależność Niegdyś Imperium

Obecnie Chaos

Założenie Początek 31. Tysiąclecia
Świat Macierzysty Dryf Hrethmael
Barwy Czerwień i Biel
Status Traitoris Perdita
Motto Brak
Sojusznicze Legiony/Światy-Kuźnie Synowie Horusa i Świat-Kuźnia Cyclothrathe

Ród Ærthegn, znany też jako Wræken Dreor, jest jednym ze Zdradzieckich Rodów Rycerskich, który wywodzi się z Dryfu Hrethmael. W czasach Wielkiej Krucjaty był klasyfikowany jako Ród Tertius (co jednak nie odzwierciedlało prawdziwej siły Rodu, jak się miało okazać).

Przeszli na stronę Mistrza Wojny podczas Herezji Horusa i są zaliczani w poczet Zdrajców o oficjalnym statusie Traitoris Perdita.

Historia[]

Questor Traitoris

Początek - Zbuntowany Ród[]

Ród Imperialny Ærthegn (czyt. Aj-er-tej-en) po raz pierwszy został wspomniany w zapisach historycznych Imperium jako osamotniony Ród, który położony był na dalekich terenach Segmentum Ultima, w okolicy pełnej zniszczonych planet podczas setek lat ciągłych wojen w trakcie Epoki Walk. Siły Wielkiej Krucjaty unikały tych rejonów i tylko grupki Wolnych Handlarzy i agentów Imperium zapuszczało się tak daleko. Zawsze gdy wracali opowiadali o Wræken Dreor, frazie z proto-gotyckiego, który znaczy mniej więcej: Pielgrzymi Krwii i Popiołów - bandzie wojowników, która znała prymitywną technologię podróżowania przez Osnowę, używając do tego zniewolonych i torturowanych Psioników. Nieśli oni terror przez w regionie i niszczyli każdego, kto im się sprzeciwi, a potem znikali w pustce.

Wræken Dreor pochodzili ze świata, który został zniszczony w nieznanych okolicznościach, a jego fragmenty utworzyły Dryf Hrethmael. Owe strzępy były bazami wypadowymi band Wræken Dreor, które zbudowały na nich ciężkie fortyfikacje. Posiadali oni technologię to budowy takich budowli, jak i tworzenia Pancerzy Rycerzy i podróży między planetarnej, co mogło zaskoczyć zważywszy na barbarzyńską naturę ich wojowników. Każda taka enklawa, baza bandy Wræken Dreor miała liczne zadania - od obronnej bazy wypadowej, przez faktorie do tworzenia sprzętu po magazyny na łupy. Owe chroniły bandy przed innymi ludźmi i xenos. Rywalizacja pomiędzy nimi była na porządku dziennym i jeśli jedna z nich ujawniała słabości, inne skrzętnie to wykorzystywały.

Na czele każdej z band stał watażka, herszt, czempion, który był najsilniejszy i najtwardszy. Podzielony Ród swoją siłę upatrywał w dążeniu do podbojów, doskonalenia sztuk rzemiosła wojennego i odwagi. Wódz takowej grupy miał zapewnić wojownikom łupy i wojaczkę, a w zamian miał ich lojalność po grób i odwagę w bitwie. Wiele z legend Wræken Dreor hołduje wspomnieniom lojalności w obliczu ciężkich momentów i tych, co byli najbardziej brutalni, potężni i łamali wcześniej dane przyrzeczenia.

Gdy tylko Wielka Krucjata zbliżała się do tych rejonów w drugim stuleciu jej trwania, szybko jasnym dla Eksploratorów stało się, że owy Wræken Dreor jest Rycerskim Rodem, który znacznie odbiega od klasycznego wzorca Rodu Rycerskiego od czasu rozdzielenia przez trudy Starej Nocy. Członkowie tegoż Rodu bowiem wykorzystywali swoje maszyny bojowe do napadania na inne planety, niczym pospolici bandyci, choć używali do tego niekonwencjonalnych metod - podróżowali po systemach dzięki schwytanych i zmuszonych torturami do służby psionikom. Mechanicum bardzo chcieli odzyskać pod swoje skrzydła Ród, bądź ich cenne maszyny, lecz wiedzieli, że w w ówczesnych realiach było to niemożliwe - Imperium brało udział w wielu konfliktach i siły były mocno związane i czekało wiele innych, ważniejszych spraw do załatwienia, takich jak choćby zbliżająca się Kampania na Ullanorze.

Patron i Darzący Pierścienie[]

Dopiero kiedy Imperator zdecydował, że pieczę nad Wielką Krucjatą przejmie Horus, a on sam powróci na Terrę, oddział z Legionu Kosmicznych Wilków został przydzielony do działań wojennych w Dryfie Hreathmael i miał skończyć z zagrożeniem ze strony maruderów - albo podporządkować zbuntowany Ród, albo go unicestwić. Jednak nieprzewidziane przez dowództwo turbulencje podczas podróży i stracie kilku okrętów sprawiły, że rozkazy zostały zmienione, gdyż Wræken Dreor zaatakowali Altus Ferro, świat dopiero co zajęty przez agentów Mechanicum ze świata-kuźni na Cyclothrathe. I tak oto zareagować miała na atak najbliższa jednostka, czyli 63. Flota Ekspedycyjna, która była w okolicy aby uzupełnić zapasy w porcie Maw i Manachei i którą dowodził sam Mistrz Wojny, Horus Lupercal. Synowie Horusa mieli odpowiedzieć na wezwanie o pomoc.

W konfrontacji z Rycerzami Wræken Dreor na szczycie zamarźniętych mórz Altus Ferro, Horus miał ponoć osobiście rozerwać na strzępy Rycerza-Dowódcę wroga, podczas gdy oddziały Terminatorów Justaerin i czołgów uderzeniowych typu Spartan odrzucały pozostałe siły. To potężne starcie zakończyło się pokłonem ocalałych wojowników, którzy stanęli przed Mistrzem Wojny i przyrzekli mu swoją lojalność i ochrzcili go Patronem i Darzącym Pierścienie (ang. Ring-Gifter). To nie był koniec jednak, bowiem powiedzieli mu też, że są zaledwie bandą, jedną z wielu Wræken Dreor.

Niewiele wydaje się być pewnym, ale prawdopodobnie Mistrz Wojny zabrał zaledwie jeden statek i swoją kompanię ku terytorium Wræken Dreor. Zastał świat pogrążony w wojnie domowej, pełnej konfliktów i wyniszczonej. Wraz ze swoimi marines i nowymi Rycerzami drogą dyplomacji i kontrolowanej przemocy zdołał złamać każdego watażkę, jednego po drugim, każdą bandę zjednoczyć lub zniszczyć aż wszyscy byli mu posłuszni.

Ród Ærthegn podczas Wielkiej Krucjaty[]

Knight Lancer Aerthegn battle

Rycerz Lansjer Rodu Ærthegn w boju

Gdy tylko Mistrz Wojny powrócił z kampanii, Wræken Dreor byli już w pełni podporządkowani jego woli. Zostali włączeni w poczet Rodów Rycerskich Imperium i po dołączeniu do Imperialnej Collegii Zbrojnej (ang. Imperial College of Arms) stali się znani jako Ærthegn. Nazwę tę osobiście nadał im Horus, a pochodziła ona z legend wojowników tegoż Rodu. Jednak pod maską szlachetnego Rodu skrywana była dawna, barbarzyńska modła, obyczaje i działania niegodne rycerskim cnotom. Sektory, które wciąż buntowały się Imperium były napadane przez nich na rozkaz Horusa, a Ród Ærthegn korzystał na tym, zwiększając swoją siłę i stawiając się za każdym razem na jego wezwanie.

W czasie Wielkiej Krucjaty, Ród Ærthegn zmienił się niewiele od czasów łupieskich. Horus starał się ich ucywilizować na tyle, by nie mieć problemów z Divisio Militaris. Podobnie jak dawniej, Rycerzom przewodzili Dowódcy, gdzie na modłę innych Rodów Rycerskich mieli władzę podobną do Seneszali. Nie istniało zbyt wiele rang pośród nich, lecz bardziej istniała hierarchia, gdzie liczyło się słowo bardziej doświadczonych weteranów, za którymi podążali młodsi wojownicy, szukający chwały.

Ród ten nie zbyt zmienił się od czasu dołączenia do Imperium i izolował się od innych. Przed wojną domową, Ród Ærthegn kontaktował się niemal wyłącznie z Synami Horusa i ich sojusznikami, ze światem-kuźnią Cyclothrathe i kilkoma wybranymi Wolnymi Handlarzami, którzy powiązani byli z Mistrzem Wojny. Wodzem naczelnym i Mistrzem Rodu został Kynerak Ożywieniec (ang. Gravewalker). Za jego władzy dochodziło często do konfliktów wewnętrznych jak i walk z Wolnymi Ostrzami oraz innymi Rodami, aby udowodnić swoją wyższość.

Świat Macierzysty[]

Dryf Hrethmael[]

Cyclorathe

Cyclorathe

Dryf Hrethmael, położony w Segmentum Ultima, składa się z resztek oryginalnego świata Wræken Dreor, który to został zniszczony w okresie Epoki Walk podczas nieznanego bliżej nieznanego konfliktu. Skały te służyły Rodowi Ærthegn za bazy wypadowe i twierdze.

Cyclorathe[]

Położona w Segmentum Obscurus, Cyclorathe jest światem-kuźnią nękaną przez burze elektromagnetyczne planetą. Niegdyś była ona częścią wielkiego Imperium Xenos, została ona światem-kuźnią po wojnie z obcymi i zbudowana z resztek okrętów Mechanicum. Magos Autokrator miał za zadanie zbudować przyczółek i odnaleźć relikty i technologie. Nowy świat-kuźni rozwijał się powoli z powodu zarówno problemów ze środowiskiem jak i dystansem od Marsa i brakiem uzupełnień. To stamtąd pochodziły nowe pancerze Rycerzy Rodu Ærthegn i większość sprzętu bojowego.

Siła Rodu[]

Pre-Imperium[]

Przed unifikacją, Wræken Dreor posiadali prawdopodobnie ponad 150. Pancerzy Rycerzy, które podzielone były pomiędzy bandy. Rycerzy w boju wspierały znaczne oddziały piechoty i niewolników oraz niewielkie pojazdy. Większość z nich przetrwała po pojawieniu się Horusa i jak się okazało zostali oni przekonani przez Mistrza Wojny w taki czy inny sposób do jego sprawy.

Wielka Krucjata i Herezja Horusa[]

Ród Ærthegn jako już Ród Imperialny wedle zapisów kronik miał posiadać około 100. maszyn, w tym głównie starożytne pancerze Rycerzy Paladynów i Rycerzy Błędnych, przez co traktować ich należałoby jako jeden z pomniejszych Rodów w Imperium. Jednak po rozpoczęciu się Herezji Horusa liczby te okazały się być bardzo dalekie od prawdy - Ród ten mógł posiadać wedle raportów Divisio Militaris nawet 300. maszyn, które operowały w każdym rejonie Galaktyki. Pośród wielu poległych Rycerzy dostrzec można było zaawansowane pancerze Lansjerów z manufaktur Cyclothrathe, co wskazuje na długo krojone zbrojenia zwolenników Mistrza Wojny.

Obecnie[]

++ BRAK DANYCH ++

Znane Kampanie[]

  • Cienista Krucjata i Krucjata Żelaza (007-008.M31) - Odwetowa Kampania Lojalistów, w której siły Ærthegn próbowały opóźnić działania Imperium
  • Bitwa o Beta-Garmon (zwana też Śmiercią Tytanów (ang. Titandeath) albo Wielką Rzezią na Beta-Garmon (ang. Great Slaughter on Beta-Garmon) od 006.M31 do 011.M31 i od 012.M31 do 013.M31 (dwie fazy konfliktu) i towarzyszące jej pomniejsze bitwy

Sojusznicze Legia Titanica[]

W czasach Herezji Horusa, Ród Ærthegn był sojusznikiem kilku Legionów Tytanów. Podczas Bitwy o Beta-Garmon wspierał:


Znane postacie Rodu Ærthegn[]

Lista znanych postaci, nad opisem w lewej komórce znajduje się nazwa maszyny, w prawej zaś imię pilota.

Wielki Thunoz (ang. Great Thunoz) Grædan
Pomimo, iż oficjalne zapisy podają, że liczebność pancerzy Rycerzy w posiadaniu Rodu Ærthegn była raczej niewielka (co później okazało się nieprawdą), mieli oni w swoich szeregach potężne i rzadkie wzory takie jak chociażby Cerastus-Lansjera Wielkiego Thunoza, który podczas Herezji Horusa wiernie służył swojemu Szlachcicowi - Grædanowi. Wielki Thunoz brał udział w wielu napadach na Ultramarze i atakował linie zaopatrzeniowe Lojalistów w trakcie Krucjaty Żelaza. Do najbardziej znanych akcji tegoż Rycerza należy rajd na "Okręt-Trumnę" Legio Lysanda, kiedy to przechytrzył potomków z Rodu Orhlacc, którzy strzegli okrętu i przejął Tytany podczas ich podróży. Wielki Thunoz był znany z takich śmiałych akcji, bowiem już wcześniej dokonywał samotnych rajdów, między innymi na mezoańską arkę, kiedy to wykorzystując odpowiednio zabezpieczony pancerz przeciwko działaniu pustki, Lansjer mógł bez wsparcia toczyć bój z przeciwnikiem na skorupie płonącego wraku.
Ród Ærthegn - Wielki Thunoz

Wielki Thanoz

Kerberos Ædalfle Czerwony Gniew
Zdobyty od Rodu Atrax podczas boju o Numinal, Rycerz Magaera znany jako Kerberos stał się częścią Ród Ærthegn i własnością dowódczyni Ædalfle Czerwonego Gniewu (ang. Red-wroth). Banda Ædalfle była jedną z niewielu, która była przeciwna dominacji Horusa nad ich Rodem i chciała pełnego powrotu do dawnych zwyczajów Wræken Dreor. Jej siły i innych band Ærthegn były cierniem dla sił Imperium podczas walk w Głębinach Coronid.
Ród Ærthegn - Kerberos

Kerberos

Źródła[]

  • Horus Heresy:
    • Book IV Conquest str. 76, 130-134, 136
  • Adeptus Titanicus:
    • Titandeath (2019) str. 95
    • Shadow and Iron (2020) str. 60-61
Advertisement