 |
Będą moimi synami i w nich będzie żyła nadzieja zjednoczonej Ludzkości. Ich siła będzie zwyciężać nie tylko wtedy, gdy zwycięstwo jest w zasięgu ręki, ale nawet wtedy, gdy wydaje się ono nieosiągalne, gdy zagłada spowija wszystko niczym całun. W tych czasach ciemności moi szlachetni synowie będą świecić najjaśniej ze wszystkich. |  | ||
— Cytat przypisywany Imperatorowi Ludzkości | ||||
Dziewięciu prymarchów Imperatora będących świadkami Triumfu na Ullanorze w ostatnich dniach Wielkiej Krucjaty; od lewej do prawej: Sanguinius, Mortarion, Magnus, Angron, Jaghatai Khan, Lorgar, Rogal Dorn, Horus i Fulgrim.
Prymarchowie (ang. Primarchs), zwani również Patriarchami to 20 legendarnych wojowników Imperatora stworzonych przez niego w drodze modyfikacji genetycznych, zawierających cząstkę jego geniuszu, mocy, charyzmy i osobowości. Zostali stworzeni w tajnym laboratorium w Himalajach pod koniec wojen unifikacyjnych ze specjalnie wyselekcjonowanych genów, które w połączeniu z genami samego Imperatora miały za zadanie stworzyć istoty doskonałe. Wolą Imperatora było, aby te istoty stały na czele jego armii w Wielkiej Krucjacie mającej na celu ponownie zjednoczenie rodzaju ludzkiego i opanowanie galaktyki przez ludzkie Imperium. Wskutek spisku Mrocznych Bogów, którzy dowiedzieli się o planach Imperatora, doszło do wykradzenia przez nich kapsuł, w których Prymarchowie dojrzewali i rozesłania ich przez Osnowę w wielu kierunkach. Podczas podróży przez Immaterium kilka kapsuł rozszczelniło się, przez co do ich wnętrza wdarły się mieszkające poza światem materialnym byty, czyniąc zniszczenie i mutacje w rozwijającym się materiale genetycznym. Każdy z Prymarchów trafił na inną planetę, na których musieli stawiać czoła przeciwnościom losu, a które to doświadczenia ukształtowały ich charakter i wolę. Imperator pomimo niepowodzenia nie załamał się i wykorzystując ich genom stworzył pierwszych pełnoprawnych Kosmicznych Marines, którzy stali się zalążkiem Legionów Pierwszej Fundacji. W miarę odnajdywania kolejnych Patriarchów przez Imperatora, stawali oni na czele swoich Legionów, prowadząc swoich ludzi do wielu zwycięstw.
Z biegiem lat ich wady oraz życiowe doświadczenia spowodowały, że połowa z nich obróciła się przeciwko Imperatorowi, powodując największą w ludzkiej historii wojnę domową, która znana jest pod nazwą Herezji Horusa.
Historia[]
Projekt Prymarcha[]
Ogromny wysiłek naukowy mający na celu stworzenie prymarchów przed rozpoczęciem Wojen Zjednoczeniowych w 30. tysiącleciu był znany jako Projekt Prymarcha. Nie wiadomo dokładnie, kiedy projekt się rozpoczął, ale Perturabo oszacował później swoje narodziny na rok 792.M30, co daje przybliżoną datę zakończenia projektu, choć odnosił się do swojego przybycia na Olimpię. Środki, za pomocą których Imperator stworzył 20 indywidualnych genomów nadludzi, wykorzystując swój własny tajemniczy wieczny kod genetyczny jako podstawę bez uciekania się do klonowania, są nieznane obecnej nauce Imperium. Proces ten składał się z dwóch etapów: najpierw Imperator wyodrębnił podzbiór własnego DNA, który posłużył jako podstawa dla czystego, niezróżnicowanego szablonu genomu prymarchy. Czysty genom prymarchów został następnie zróżnicowany na 20 oddzielnych szablonów genetycznych, które posłużyły jako genomy poszczególnych prymarchów.
Dane dotyczące oryginalnej inżynierii poszczególnych nici prymarchów zostały później przeanalizowane przez konysyliarza Kruczej Gwardii i magosa genetyka z Mechanicum podczas Herezji Horusa. Odkryli oni, że niektóre próbki poszczególnych prymarchów miały sekwencje genów celowo usunięte z podstawowego, "czystego" genomu prymarchów, podczas gdy inne próbki wykazywały dodanie wyraźnie nie-ludzkiego DNA. Co ciekawe, genom prymarchy wymienionego jako "Podmiot VI" zawierał DNA przypominające psie. Chociaż nie jest jasne, czy numery próbek odpowiadały rzeczywistym prymarchom Legionów Kosmicznych Marines o tym samym numerze, może to wyjaśniać wilcze pokrewieństwo Lemana Russa i nieoczekiwaną zdziczałą mutację wielu Astartes Kosmicznych Wilków w Wulfenów. Współcześni imperialni uczeni uważają, że w procesie tworzenia prymarchów uczestniczyło coś więcej niż tylko fizyczna manipulacja genetyką, a Imperator wykorzystał wiele technik czarów psychicznych pochodzących z Osnowy, aby ukształtować niezwykłe zdolności i nienaturalną charyzmę swoich nadludzkich synów.
Wiadomo również, że w czasie Ery Technologii człowiek, który miał zostać Imperatorem, podróżował statkiem kosmicznym w jedną stronę z kilkoma innymi Wiecznymi, w tym Alivią Sureką, do świata Molech, Świata Rycerskiego oddalonego od Terry o zaledwie kilka lat świetlnych. Sureka obserwowała, jak Imperator wszedł do tajnej bramy Osnowy znajdującej się na Molech, gdzie targował się z mocami Immaterium, aby zdobyć nowe zdolności i wiedzę, w tym najprawdopodobniej techniki potrzebne do stworzenia prymarchów. Sureka została później wyznaczona przez Imperatora do pozostania na Molech, aby strzec Wrót Osnowy i powstrzymać innych przed ich użyciem, dopóki jego armie nie powrócą tysiąclecia później, aby podbić je dla rodzącego się Imperium Człowieka podczas wczesnych dni Wielkiej Krucjaty.
Wykorzystanie tej wiedzy przez Imperatora oznaczało, że prymarchowie mieli być zarówno duchowo, jak i fizycznie zaprojektowani i może wyjaśniać, dlaczego posiadali tak wiele osobistego magnetyzmu i charyzmy, poza tym, co przewidywała nawet ich ulepszona genetyka. Jednak tak archaniczne techniki oznaczały również, że prymarchowie byli niezwykle podatni na efekty Chaosu, ponieważ ich dusze świeciły tak jasno w Immaterium i przyciągały uwagę demonicznych bytów jak ćmy do płomienia świecy. Dlatego też cesarz starannie zapisał tajemne glify ochronne na kapsułach ciążowych prymarchów i stworzył najpotężniejsze Pole Gellara, jakie kiedykolwiek powstało wokół krypty genowej głęboko pod Pałacem Imperialnym w Górach Himalajskich, gdzie zostali stworzeni. Niestety, ochrona ta okazała się niewystarczająca, gdyż Bogowie Chaosu dowiedzieli się o planach Imperatora i istnieniu Projektu Prymarcha. Zdecydowali, że nie chcą, aby jego próba osłabienia ich władzy powiodła się, rozszerzając jego nowy porządek rozumu i postępu naukowego na zasiedlone przez ludzi światy galaktyki.
Rozproszenie Primarchów[]
Rujnujące siły Chaosu w jakiś sposób porwały nienarodzone nadludzkie dzieci Imperatora przez Osnowę w około 792.M30 z laboratoriów genowych tego, co miało stać się Lochami Imperialnymi Pałacu Imperialnego. Ogromna lokalna szczelina Osnowy została utworzona w sklepieniach genowych pałacu, głęboko pod Górami Himalazjańskimi (Himalajami) na Terrze, gdzie nienarodzeni jeszcze w pełni prymarchowie byli przetrzymywani. Kapsuły ciążowe zawierające nienarodzonych synów Imperatora zostały rozproszone przez Osnowę na kolonie ludzkie dawno utracone przez ludzkość podczas Ery Walki.
Być może to właśnie w tym czasie, gdy po raz pierwszy dotknęła ich ręka Chaosu, pierwsze nasiona zepsucia zostały złożone w sercach tych prymarchów, którzy ostatecznie stali się zdrajcami Imperatora i jego Imperium. Nie ma pewności, czy Imperator był w stanie wpłynąć na ten wynik, ale każdy prymarcha wylądował na starożytnych światach Ludzkości, planetach dawno już utraconych w świetle większego wszechświata poza gwiazdami. Było to ogromne niepowodzenie w planach Imperatora. Liczył na swoich nadludzkich generałów, którzy poprowadzą jego armię podboju z Terry. Bez nich Jego plany, które powstawały przez tysiąclecia, wisiały na włosku. Potrzebował potęgi, czegoś, co dałoby ludzkości przewagę, gdy po raz kolejny uderzyła we wrogą galaktykę.
Pomimo tego strasznego niepowodzenia, Imperator był adaptacyjny i zdecydował iść naprzód bez prymarchów. On i naukowcy z Imperialnego Oddziału Biotechnicznego wykorzystali już próbki materiału genetycznego od każdego z jego prymarchów, aby stworzyć pierwsze nasiona genów Astartes dziesiątki lat wcześniej, zygoty komórek macierzystych, z których wyhodowano genetycznie zmodyfikowane narządy, które po wszczepieniu do normalnego, dorastającego ludzkiego mężczyzny pozwoliłyby mu przejąć wiele fizycznych i psychicznych właściwości posiadanych przez każdego z prymarchów. Imperator wszczepił te organy najodważniejszym, najsilniejszym i najlepszym młodym ludzkim wojownikom zidentyfikowanym wśród jego armii, których zamierzał postawić u swego boku jako włócznię Wielkiej Krucjaty. Tak narodzili się Legiones Astartes, Kosmiczni Marines, którzy mieli podbić galaktykę dla Imperium pod dowództwem Władcy Ludzkości, nawet bez początkowego przywództwa ich prymarchów.
Chociaż wojownik Astartes był jedynie marną kopią swojego prymarchy, technika wszczepiania ludziom dodatkowych narządów pozwoliła na pewien stopień "masowej produkcji", a tam, gdzie 20 nadludzkich synów Imperatora powstawało przez wieki, tysiące Astartes można było teraz zaprojektować i wyszkolić w ciągu jednej terrańskiej dekady. Techniki te zapewniły Imperatorowi wymaganą liczbę nadludzkich wojowników, aby z powodzeniem rozpocząć Wielką Krucjatę w 798.M30. Należy zauważyć, że modyfikacje genetyczne Adeptus Custodes, które najwyraźniej wywodzą się częściowo z niezróżnicowanych genów prymarchów, są bardziej złożone niż podstawowy gen Astartes, ponieważ zawierają 12 więcej elementów. Źródło genetyki Custodes, będące tylko o krok od rzeczywistego DNA samego Imperatora, może wyjaśniać niezwykle wysokie poczucie pokrewieństwa Custodes z Imperatorem. Jednak ich kod genetyczny jest nadal znacznie prostszy niż każdy z genomów poszczególnych prymarchów, mimo że wszystkie pochodzą z tego samego źródła: niezróżnicowanego, czystego szablonu genów prymarchów.
Ponowne odkrycie Primarchów[]
Gdy nowe międzygwiezdne ludzkie imperium rozszerzało się podczas Wielkiej Krucjaty, Imperator wykorzystał swoje potężne dary psychicznego przewidywania i prekognicji, aby wyśledzić swoich zbłąkanych synów, rozproszonych po całej galaktyce, i ponownie połączyć ich z odpowiednimi Legionami Kosmicznych Marines. Każdy prymarcha był zarówno ojcem, jak i starszym bratem dla Astartes każdego Legionu, źródłem morale i odwagi tego Legionu, istotą, w której każdy Marine widział swoją ostateczną doskonałość i sposoby prowadzenia wojny. Powrót prymarchów do ich legionów oznaczał szczyt Wielkiej Krucjaty. Najpierw tysiące, a potem setki tysięcy światów zamieszkanych przez ludzi padło ofiarą "Imperialnego Przymierza", a ich podbój przeprowadzili nowo zjednoczeni prymarchowie i ich Legiony Kosmicznych Marines.
Niczym bogowie z mitycznych terrańskich legend, prymarchowie kroczyli po polach bitew galaktyki, a ich potęga okazała się nie do odparcia. Jednak prymarchowie, mimo całej swojej wyższości i pozornej nieśmiertelności, wciąż byli ludźmi i posiadali zbyt wiele tych samych ludzkich wad, które nękały ludzkość od narodzin gatunku. Okazali się zazdrośni i aroganccy, wysoce rywalizujący i zbyt chętni, by żywić urazę do siebie nawzajem, a nawet do swojego ojca, Imperatora. Nie wiadomo, czy wady te były wynikiem ich ekspozycji na niszczycielską moc Chaosu jako niemowlęta, czy też były po prostu naturalnymi ludzkimi wadami, których nie można było wyeliminować nawet z potomstwa Imperatora.
Ostatecznie jednak to właśnie wady prymarchów skazały Imperium na koszmar Herezji Horusa i 10 000 standardowych lat stagnacji, rozkładu, represji i niekończącej się wojny. Po ponownym odnalezieniu Prymarchy Angrona, Imperator zauważył, że został on zmieniony przez cybernetyczne modyfikacje mózgu znane jako Gwoździe Rzeźnika, które zostały wszczepione w jego umysł przez gladiatorskich władców niewolników z jego rodzinnej planety Nuceria. Wielki techno-archeolog Mechanicum, Arkhan Land, pomógł Imperatorowi w zbadaniu natury tej straszliwej technologii mającej na celu zwiększenie agresji i wściekłości, która powoli zabijała Angrona. W trakcie śledztwa prowadzonego przez techno-kapłana, Imperator wyjaśnił Landowi, że tak naprawdę nie jest emocjonalnie przywiązany do prymarchów, ponieważ zostali oni po prostu stworzeni, by służyć ludzkości jako narzędzia i broń. Zapytany o to, dlaczego Imperator pozwolił prymarchom nazywać go "ojcem", mimo że twierdził, że nie czuje takiego synowskiego przywiązania, Imperator opowiedział starożytną historię marionetki o imieniu Pinnochio, która chciała stać się prawdziwym chłopcem. Wyjaśnił, że to naturalne, że każde stworzenie odnosi się do swojego stwórcy jak do ojca.
Kolejność odkrywania prymarchów[]
Poniżej znajduje się ostateczna lista kolejności, w jakiej prymarchowie zostali ponownie odkryci przez Imperatora Ludzkości podczas Wielkiej Krucjaty rozpoczynającej się w 798.M30, opublikowana przez Black Library, oddział Games Workshop zajmujący się wydawaniem wszystkich powieści i audiobooków uniwersum Warhammer 40,000. Jest to lista, na której prawdopodobnie będą opierać się wszystkie przyszłe projekty Games Workshop, biorąc pod uwagę najnowszy materiał kanoniczny z najnowszych powieści i podręczników źródłowych wykorzystanych przy tworzeniu tej listy.
Lojaliści[]
| Zakon | Patriarcha | Planeta | Zakony sukcesorskie drugiego utworzenia |
|---|---|---|---|
| Mroczne Anioły | Lion El'Jonson | Caliban | Anioły Rozgrzeszenia, Anioły Odkupienia, Anioły Zemsty |
| Białe Szramy | Jaghatai Khan | Mundus Planus | Rabusie, Piekielnicy, Niszczyciele, Władcy Burz |
| Kosmiczne Wilki | Leman Russ | Fenris | Wilczy Bracia |
| Imperialne Pięści | Rogal Dorn | Inwit | Czarni Templariusze, Karmazynowe Pięści |
| Krwawe Anioły | Sanguinius | Baal | Anioły Encarmine, Sangwinowe Anioły, Cynobrowe Anioły, Krwiopijcy, Rozrywacze Ciał |
| Żelazne Dłonie | Ferrus Manus | Medusa |
Czerwone Szpony, Mosiężne Pazury |
| Ultramarines | Roboute Guilliman | Macragge | Novamarines, Protoplaści Ulixis, Biali Konsule, Czarni Konsule, Oswobodziciele, Założyciele, Pretorianie Orfeusza, Zakon Genezis |
| Salamandry | Vulkan | Nocturne | Brak danych |
| Krucza Gwardia | Corvus Corax | Lycaerus (także zwane Deliverance) | Czarna Gwardia, Wojownicy Pogardy, Raptorzy |
Zdrajcy[]
| Zakon | Patriarcha | Planeta | Bóg Chaosu |
|---|---|---|---|
| Dzieci Imperatora | Fulgrim | Chemos | Slaanesh |
| Żelaźni Wojownicy | Perturabo | Olympia | Chaos Niepodzielny |
| Władcy Nocy | Konrad Curze | Nostramo | Chaos Niepodzielny, nie są jednak podporządkowani pod żadnego z bogów, traktują siły Chaosu instrumentalnie w celu szerzenia przerażenia i osiągania własnych celów |
| Pożeracze Światów | Angron | Brak Danych | Khorne |
| Gwardia Śmierci | Mortarion | Barbarus | Nurgle |
| Tysiąc Synów | Magnus Czerwony | Prospero | Tzeentch |
| Księżycowe Wilki | Horus | Cthonia | Chaos Niepodzielny |
| Niosący Słowo | Lorgar | Colchis | Chaos Niepodzielny |
| Legion Alfa | Alpharius/Omegon | Brak Danych | Chaos Niepodzielny |
Ciekawostki[]
Ogólne:
- W książce Herezja Horusa: Fałszywi Bogowie przedstawione są wydarzenia, podczas których doszło do wykradzenia Patriarchów z laboratorium. Dowiadujemy się tego poprzez wizje Horusa, który wskutek obrażeń doznanych podczas walki z Eugenem Tembą, znajduje się w krytycznym stanie. Zostaje wówczas przewieziony za namową Erebusa do loży węży na planetę Davin, celem jego uleczenia. Jak się okazuje, zostaje odprawiony mroczny, tajemny rytuał, wskutek którego Horus zostaje przeniesiony poza świadomość, a Mroczni Bogowie za pomocą Erebusa podsyłają mu wizje zarówno przyszłości, jak i przeszłości. Wskutek jednej z takich wizji Horus przenosi się w czasie do laboratorium w Himalajach, obserwując (a właściwie stając się mimowolnym uczestnikiem) wydarzeń związanych z wykradzeniem Patriarchów.
- Nie ma pewności, czy przedstawione w książce wydarzenia są tylko fałszywą wizją Mrocznych Bogów, nie mające nic wspólnego z rzeczywistością, czy też faktycznie do tego wypadku doszło w opisywany sposób. Jeżeli jednak przyjąć drugą opcję, dowiadujemy się ciekawych rzeczy.
- Po pierwsze Horus ze złości uderza w jedną z kapsuł powodując jej rozszczelnienie. Jest to kapsuła z jednym z zaginionych Patriarchów oznaczonych numerem XI. Ponieważ wcześniejszy opis bytów przebywających w kapsułach wskazuje, że nie są to jeszcze w pełni uformowane istoty, istnieje prawdopodobieństwo, że doszło do śmierci lub poważnego uszkodzenia tego Prymarchy. Co więcej, chwilę po tym wydarzeniu dochodzi do otwarcia portali chaosu wysyłających inkubatory po całej galaktyce. Z opisów losów Patriarchów wiemy jednak, że z każdej kapsuły wyszła samodzielna istota ludzka, pod postacią dziecka. W takim razie powstaje pytanie, czy udziału w stworzeniu Prymarchów nie mieli Bogowie Chaosu. Dalej dochodzi do starcia Horusa z członkami Custodes Imperatora, którzy nie rozpoznając Patriarchy (trudno się dziwić, skoro nie widzieli go jeszcze wtedy w postaci dorosłej lub Chaos mógł zmienić jego wygląd), atakują go. Horusowi udaje się ich bez trudu pokonać, jednakże wówczas do laboratorium wkracza sam Imperator. Gdy widzi on co się dzieje, zatrzymuje na chwilę upływ czasu. Kapsuły zatrzymują się w połowie drogi do portalu. Imperator następnie pyta Horusa, czy się znają. Horus wzruszony widokiem ojca odpowiada, że tak. Imperator odpowiada wtedy: "Chcesz zniszczyć moje wielkie dzieło, ale to ci się nie uda. Błagam cię zawróć z tej drogi. Inaczej wszystko będzie stracone.". Następnie zaś ojciec Prymarchów kieruje wzrok na zawieszone w powietrzu inkubatory rozważając konsekwencje wszystkich wydarzeń, które jeszcze wtedy nie nastąpiły. W tej chwili widać, jak podejmuje decyzję i odwraca się od kapsuł. Czas ponownie ruszył, a kapsuły dotarły do portali rozrzucających je po galaktyce.
- Jeżeli przyjąć, że do wydarzeń w laboratorium doszło w opisywany sposób widzimy, że Imperator mógł powstrzymać ten wypadek. Co więcej z wcześniejszej rozmowy Erebusa (który w wizjach Horusa występował jako zmarły wcześniej Sejanus) z Horusem wynika, że Imperator posiadał dar przepowiadania przyszłości, bez trudu w swoich wizjach mógł sięgnąć zarówno w przeszłość, jak i przyszłość. Jest to o tyle prawdopodobne, że był przecież najpotężniejszą istotą w galaktyce i posiadał niezrównane moce psioniczne. Co więcej, niektórzy z Patriarchów także posiadali ten dar, niejako "nabywając" go od swojego ojca. Oznacza to, że Imperator przewidział te wydarzenia, jednak zdecydował się nie ingerować w nie. Nie jesteśmy w stanie stwierdzić jednoznacznie co nim mogło kierować, można jedynie domniemywać, że uznał, np.: iż do pełnego człowieczeństwa i rozwoju Prymarchowie będą w stanie dojść jedynie stawiając czoła prawdziwemu życiu i trudnościom z nim związanych. Doświadczenie, które zyskają, pozwoli im na ukształtowanie ich charakterów, a to, po której stronie się opowiedzą ostatecznie, będzie zależało od nich samych.
- Dopóki jednak nie uzyskamy więcej informacji, nie jesteśmy w stanie stwierdzić, czy te domniemania są prawdziwe. Ciekawe są jednak jeszcze dywagacje Erebusa, który przemawiając w imieniu Mrocznych Potęg zadaje Horusowi pytanie, jak Imperator był w stanie stworzyć Prymarchów. Jak słusznie zauważa nie mogło być to tylko kwestią technologii, bo dlaczego nie stworzyć wówczas 50 czy 100 Patriarchów? Bez wątpienia w ich tworzenia musiała być zaangażowana "magia", przez co należy rozumieć najprawdopodobniej potęgę Osnowy. Także Eldrad Ulthran przed rozmową z Fulgrimem, wskazywał na niebezpieczeństwo, jakie wiązało się z korzystaniem przez Imperatora z mrocznych mocy przy tworzenie Patriarchów.
- Z dalszych dziejów Herezji dowiadujemy się o jej początkach oczami Argela Tala, kapitana Zakonu Zębatego Słońca, należącego do Legionu Niosących Słowo. Otóż Kapitan wraz z wybranymi wojownikami podczas podróży do Oka Grozy cofa się w czasie dzięki pomocy demona Ingethel. Dostaje się tym samym do laboratorium Imperatora, w którym dojrzewają Prymarchowie. Jak się okazało, ich inkubatory pokryte są napisami przypominającymi język Colchidy, czyli planety macierzystej Legionu Niosących Słowo. Zgodnie ze słowami demona jest to pierwotny język Chaosu. Same inkubatory zaś otoczone są przez potężne Pole Gellera, które jak wiadomo ma chronić przed ingerencją Osnowy. Tym samym mamy ostateczny dowód na to, że Prymarchowie zostali stworzeni przez Imperatora z wykorzystaniem potężnej technologii i zakazanej wiedzy Osnowy. Argel Tal i jego ludzie wściekli na kłamstwo, które legło u podstaw ich egzystencji postanowili działać. Argel Tal niszczy Pole Gellara powodując tym samym natychmiastową ingerencję Bogów Osnowy i wysłanie kapsuł w Immaterium. Przed wydostaniem się z ośrodka Imperatora słyszą jeszcze dalekie odgłosy walki i krzyki Horusa. Oznacza to, że w jednym momencie czasu, niezależnie od siebie i bez wiedzy o swoim pobycie w przeszłości, Zakon Zębatego Słońca oraz Horus spotkali się w laboratorium Imperatora. Dlatego też możemy śmiało przyjąć, że wszystkie te wydarzenia miały miejsce, zaś rozproszenie kapsuł było również zamierzone przez samego Imperatora, który mogąc to powstrzymać, nie decyduje się na to. Z ciekawostek warto wspomnieć o tym, że po tym wydarzeniu Argel Tal miał wizję najważniejszych (wg Bogów Chaosu) Prymarchów, którzy mieli decydować o kształcie przyszłej wojny, zwłaszcza po stronie Chaosu. Wbrew rzeczywistości było ich jednak 10, a nie 9, zaś po dość enigmatycznych opisach możemy dojść do przekonania, że tym "dodatkowym" Patriarchą mógł być Lion El'Jonson. Stąd też pojawia się pytanie- czy był on przymierzany do bycia wrogiem Imperatora na wypadek, gdyby do czasów Herezji Horusa przetrwało ich 20, czy też niezależnie od straty dwóch Prymarchów, ma on jeszcze istotną rolę do odegrania?
Legion X Ferrus Manus
- pojawiają się pogłoski (niepotwierdzone), że Patriarcha znajduje się na Marsie, gdzie jest z wolna rekonstruowany przez Adeptus Mechanicus. Jego nadejście ma symbolizować przebudzenie wulkanu na Medusie.
Legiony II i XI- Zaginieni Prymarchowie
- Wśród wielu fanowskich teorii na temat tego, co się z nimi stało najpopularniejsze mówią o tym, że jeden z Patriarchów był miłośnikiem obcych form życia i modyfikował na własną rękę swoich Astartes o genomy obcych, zaś drugi, zafascynowany sztuczną inteligencją, począł na wielką skalę tworzyć taką technologię. Za obie te zbrodni zostali skazani na unicestwienie i wymazanie z kart historii. Resztę ich Legionistów, u których nie stwierdzono niebezpiecznych tendencji, włączono najprawdopodobniej do Legionu Ultramarines, który gwałtownie urósł w liczebność. W wielu krótkich fragmentach w serii książek z cyklu Herezja Horusa są wzmianki o ich potencjalnym losie, żadne jednak nie wyjaśniają prawdziwych powodów ich zniknięcia. Wiadomo jednak o "incydentach" związanych z użyciem sił Kosmicznych Wilków, najprawdopodobniej właśnie w celu eksterminacji dwójki Prymarchów. Co jednak jest prawdą, nie wiadomo.
W rzeczywistości twórcy celowo "pozbyli" się dwóch Legionów, aby fani figurkowej serii mogli stworzyć własne koloryty i historie dwóch Legionów podczas gier. Stąd też małe prawdopodobieństwo, aby kiedykolwiek pojawiły się pewne informacje o losach dwójki zaginionych Patriarchów.
Legion XX Alpharius/Omegon
- istnieje wśród fanów uniwersum teoria, że ich przywiązanie do Chaosu jest tylko wybiegiem, zasłoną dymną dla ich działań przeciwko wiarołomcom, a w rzeczywistości wykonują tajne rozkazy Imperatora przeciwdziałania planom Mrocznych Bogów.
- Omegon być może został zabity przez Roboute Guillimana, jednak pojawiają się pogłoski, że w rzeczywistości nadal żyje.
Źródła[]
Informacje ogólne:
- Herezja Horusa: Czas Horusa; Dan Abnett;
- Herezja Horusa: Fałszywi Bogowie; Graham Mcneill; str.439-445, 461-468, 476-479, 489-499
- Herezja Horusa: Galaktyka w Ogniu; Ben Counter;
- Kodeks Kosmiczni Marines (5 edycja); str. 6-8, 12
- Kodeks Kosmiczni Marines Chaosu (4 edycja); str. 12-15
- Codex Chaos Space Marines (6 th edition); str. 8-11
- Fulgrim, Graham McNeill; str. 346
- Pierwszy Heretyk, Aaron Dembsky-Bowden; str. 314-328
Lion El'Jonson:
- Zstąpienie Aniołów: Honor i lojalność; Mitchel Scanlon
- Kodeks Mroczne Anioły (4 edycja); str. 6-10
- Kodeks Kosmiczni Marines (5 edycja); str. 8
- Codex Angels Of Death 2nd edition; str. 14
- Codex Dark Angels 8th edition
- Ashes of Prospero, Gav Thorpe; str. 19-20
Fulgrim:
- Fulgrim; Graham McNeill; str. 33
- Codex Chaos Space Marines (6 th edition); str. 9
- Deathwach: First Founding; str. 79-80
- Kodeks Kosmiczni Marines (5 edycja); str. 8
- The Gathering Storm III: Rise of the Primarch; str. 42-47
- The Gathering Storm II: Fracture of Biel-Tan; str. 84
- Fabius Bile: Clonelord, Josh Reynolds; str. 117-273
- Sons of the Emperor (Antologia): The Ancient Awaits, Graham Mcneill; str. 132-149
Perturabo:
- Codex Chaos Space Marines (6 th edition); str. 9, 12
- Fulgrim: Visions of Treachery, wersja online; str. 194 (łączna liczba stron-247)
- Deathwatch: First Founding; str. 92-94
- Kodeks Kosmiczni Marines (5 edycja) str. 8
- Codex: Chaos Space Marines, 8th edition; str. 32
Jaghatai Khan:
- Deathwatch: First Founding; str. 27-29
- Kodeks Kosmiczni Marines (5 edycja); str. 8
- Ashes of Prospero, Gav Thorpe; str. 19-20
- The Last Hunt
Leman Russ:
- Herezja Horusa: Fałszywi Bogowie, Graham Mcneill; str, 478
- Kodeks Kosmiczni Marines (5 edycja); str. 8
- Cykl Kosmiczny Wilk, część pierwsza: Kosmiczny Wilk, William King; str. 319-321 (na 441 stron)
- Ashes of Prospero, Gav Thorpe; str. 19-20
- War Zone Fenris: Curse of the Wulfen, Chapter 1
Rogal Dorn:
- Kodeks Kosmiczni Marines (5 edycja); str. 8
- Deathwatch: First Founding; str. 54
- Codex Space Marines, 8th edition; str. 36
- Shadows of Treachery (Antologia), Prince of Crows; str. 160 (Antologia)
Konrad Curze:
- Deathwatch: First Founding; str. 80-81
- Kodeks Kosmiczni Marines (5 edycja); str. 8
Sanguinius:
- Herezja Horusa: Fałszywi Bogowie, Graham Mcneill; str. 478
- Kodeks Kosmiczni Marines (5 edycja); str. 8
- Codex: Blood Angels (7 th edition); str. 10-12 (wersja elektroniczna na łącznie 273 strony)
Ferrus Manus:
- Deathwatch: First Founding; str. 7
- Kodeks Kosmiczni Marines (5 edycja); str. 8
- Fulgrim, Graham McNeill; str.620
- The Master of Mankind, Aaron Dembsky-Bowden; rozdział 23
Angron:
- Deathwatch: First Founding; str. 82
- Kodeks Kosmiczni Marines (5 edycja); str.8
- Warhammer 40000: Rulebook; str. 52
Roboute Guilliman
- Kodeks Kosmiczni Marines (5 edycja); str. 8, 12-15
- The Gathering Storm: Rise of the Primarch; str. 22, 28-29, 32, 38-40
- Zwiastun Nocy, Graham McNeill; str. 17-19, 23-24
Mortarion:
- Deathwatch: First Founding; str. 84-85
- Kodeks Kosmiczni Marines (5 edycja); str. 8
- Herezja Horusa: Ucieczka Eisensteina, James Swallow; str 36
- Dark Imperium, Guy Haley; cała książka
Magnus Czerwony:
- Deathwatch: First Founding; str. 86-87
- Kodeks Kosmiczni Marines (5 edycja); str. 8
- Warhammer 40000 (8 edycja) Rulebook; str. 164-165
- War Zone Fenris: Wrath of Magnus; str. 109-111, 117
Horus:
- Herezja Horusa: Czas Horusa
- Herezja Horusa: Fałszywi Bogowie, Graham Mcneill; str. 478
- Herezja Horusa: Galaktyka w Ogniu
- Deathwatch: First Founding; str. 90-91
- Kodeks Kosmiczni Marines Chaosu (4 edycja); str. 22, 46
- Kodeks Kosmiczni Marines (5 edycja); str. 8
Lorgar:
- Deathwatch: First Founding; str. 89-90
- Kodeks Kosmiczni Marines (5 edycja); str. 8
- Codex: Chaos Space Marines, 8th edition; str. 40
Vulkan:
- Deathwatch: First Founding; str. 20-21
- Kodeks Kosmiczni Marines (5 edycja); str. 8
Corvus Corax:
- Deathwatch: First Founding; str. 14-15
- Kodeks Kosmiczni Marines (5 edycja); str. 8
- Sons of the Emperor (Antologia): Shadow of the Past, Gav Thorpe; str. 60-75
Alpharius/Omegon:
- Deathwatch: First Founding; str. 78
- Kodeks Kosmiczni Marines (5 edycja); str. 8
- Praetorian of Dorn, John French; str. 228, 231-232