Auric dzierżący Ostrze Śmierci
Ostrze Śmierci (ang. Deathsword) - potężny artefakt wykuty na krótko przed Upadkiem. Jest on konceptem śmierci wszechświata przekutym na podobieństwo ostrza Boga Wojny, Kaela Mensha Khaine'a przez kapłanów Asuryana.
Historia[]
Wykucie[]
W czasie gdy Imperium Aeldari rosło w siłę, rosło także jego zepsucie. Na przełomie tysiącleci dusze Eldarów wypełniane były spaczeniem a raz wielka cywilizacja stoczyła się ku orgii przemocy. Mrok objął Imperium - mrok który dawał życie nowemu Bogu w głębi Osnowy.
Niektórzy odwrócili wzrok od tej tragedii podczas gdy jeszcze inni zaczęli uciekać z serca Imperium - na odległe planety bądź ku galaktycznej pustce. Na planecie Belial IV grupa Kapłanów Asuryana, Króla Feniksa, podjęła działania mające zapobiec nadchodzącemu Upadkowi.
Początkowo Kapłani próbowali odwieść zatracających się w przyjemnościach pobratymców od tej niszczycielskiej ścieżki, jednak ich słowa nie były w stanie dokonać żadnych większych zmian. Stało się to nad wyraz jasne gdy na Belial IV działać zaczął Shaha Gaathon, Mroczny Prorok Nienarodzonego Boga, który przekonał Eldarów by zaczęli oni wielbić wciąż rodzącą się w Osnowie formę Tej Która Pragnie. Podczas gdy planeta pogrążała się w zepsuciu i czci Nienarodzonego Boga, kapłani skryli się w podziemiach Pałacu-Światyni Asuryana gdzie używając maszyn o niesamowitej mocy, zaczęli gotować się na Upadek.
Używając wspomnianych maszyn kapłani wykuli miecz który nie był mieczem a echem śmierci wszechświata związanym w kształt odpowiadający ostrzu Boga Wojny, Kaela Mensha Khaine'a. Uzbrojeni w tą niezwykłą broń kapłani oczekiwali na koniec.
Upadek[]
Gdy Upadek nastał a Ta Która Pragnie w pełni się narodziła, nieprzeliczone miliardy Eldarów zostało pochłoniętych przez nowego Boga, wydając z siebie krzyki będące mieszanką przerażenia i przyjemności. I z każdą śmiercią Slaanesh tylko rosła w siłę.
Gdy potęga Tej Która Pragnie dotarła na Belial IV, kapłani wyszli z Pałacu-Świątyni Asuryana, uzbrojeni w broń którą tak długo kuli. Było to ostrze które świeciło jaśniej niż słońce, niosące w sobie ciężar śmierci i zasilone przez dziesiątki maszyn skrywających się pod świątynią. Mroczny Prorok Shaha Gaathon próbował zatrzymać ich pochód - został więc zraniony i wypędzony przez kapłanów. Pozbywając się Proroka, wyznawcy Asuryana ruszyli naprzeciw nowo-narodzonego Boga.
Wysoki Kapłan uderzył prosto w Tą Która Pragnie, raniąc ją. Było to jednak za mało. Ta nowa istota była zbyt potężna. Rzuciła się na kapłanów, pożerając ich by zginęli w mieszance strachu i przyjemności. Tych kilku spośród nich którzy przetrwali spotkanie ze Slaanesh zabezpieczyło Ostrze Śmierci i wycofało się w głąb Pałacu-Świątyni. Ostatni z nich, z Ostrzem na kolanach pogrążył się w medytacji aż do swojej śmierci. Gdy ta nadeszła, jego dusza pozostała nienaruszona - chociaż nie miał on Kamienia Dusz, runy w podziemiach Pałacu-Świątyni ochroniły go przed Tą Która Pragnie.
Odnalezienie[]
Janus Darke
Ostrze Śmierci pozostawało zaginione przez następne dziesięć tysięcy lat, aż w późnym M41 Shaha Gaathon, teraz wyniesiony do pozycji Demonicznego Księcia, doznał wizji które wyjawiły mu miejsce przetrzymywania tego artefaktu. By móc przedostać się do wnętrza Pałacu-Świątyni, Shaha zaatakował okręt Wolnego Handlarza, Janusa Darke, chcąc opętać jego ciało. Janus został jednak w ostatniej chwili ocalony przez interwencję Aurica Burzowej Chmury (ang. Auric Stormcloud), Proroka ze Światostatku Ulthwe. Janus i Auric ostatecznie połączyli siły, by odnaleźć Ostrze Śmierci i nie dopuścić by znalazło się ono w rękach Chaosu. Eldar z Ulthwe przekazał nawet towarzyszowi swój Kamień Dusz, pod pretekstem obrony przed siłami Osnowy.
Wolny Handlarz i Prorok ostatecznie zdołali przebić się przez liczne pułapki Pałacu-Świątyni i odnaleźć Ostrze Śmierci, które po tysiącleciach nieużytku posiadało zaledwie mały fragment swojej mocy. Janus i Auric nie zdołali jednak zajść daleko z nowym nabytkiem - jeszcze w świątyni zostali zaatakowani przez Shaha Gaathona, który używał ciała Zarghana Żelaznej Pięści (ang. Zarghan Ironfist) z Dzieci Imperatora by móc zamanifestować się w podziemiach.
Pomimo posiadania zaledwie drobnego fragmentu swej mocy, Jarus zdołał kilkukrotnie użyć Ostrza Śmierci by zesłać Prawdziwą Śmierć na nacierające na niego Demony Slaanesh. Walka jednak znacznie wymęczyła obrońców ostrza, dając Demonicznemu Księciu dość pewności siebie by rzucić się na wykończonego Jarusa. W tym samym momencie jednak padł Auric a jego dusza, po wylądowaniu w Kamieniu Dusz, przejęła kontrolę nad ciałem Wolnego Handlarza. Opętany przez Eldara Wolny Handlarz zdołał wbić Ostrze Śmierci w Shaha, permanentnie zabijając Demonicznego Księcia.
Po pokonaniu sił Slaanesh, kontrolujący ciało Jarusa Auric udał się ku swojemu Światostatkowi. Los Ostrza Śmierci pozostaje nieznany.
Opis[]
Khaine
Ostrze Śmierci jest jednym z najpotężniejszych znanych artefaktów z czasów Imperium Eldarów. W kwestii technicznej nie jest ono ostrzem a konceptem śmierci wszechświata przekształconym w obraz ostrza.
Ostrze Śmierci zostało przekute tak, by było echem miecza którym posługuje się sam Kaela Mensha Khaine, Eldarski Bóg Wojny.
W swym najpotężniejszym znanym stanie, po byciu zasilonym przez maszyny o niespotykanej mocy, Ostrze Śmierci było w stanie zranić Boga Chaosu Slaanesh, gdy ten najprawdopodobniej pozostawał w swej najpotężniejszej formie. Niestety dla twórców miecza, nie był on w stanie zabić Tej Która Pragnie.
Nawet po dziesięciu tysiącach lat bez użytku, z zaledwie najdrobniejszym fragmentem swej mocy, Ostrze Śmierci było niesamowicie niebezpiecznym artefaktem, szczególnie dla sług Tej Która Pragnie. Nawet najdrobniejsza rana zadana tym ostrzem sprowadzała na demona Prawdziwą Śmierć - tak nagłą i przerażającą, że demon odchodził z tego świata drąc się w męczarniach.
Pomimo swojego anty-chaosowego potencjału, Demoniczny Książe Shaha Gaathon był przekonany że zdoła spaczyć Ostrze Śmierci tak by służyło ono Tej Która Pragnie.
Źródła[]
Farseer (William King)