Marines Pieczęci

Ten artykuł znajduje się obecnie w fazie pisania.

	Posiadam kształt. Kształt człowieka, lecz jestem pusty. Jestem tylko zarysem. Mam ręce, lecz nie mogę dotykać. Nie mam ust, a krzyczę, odkąd zacząłem spadać. Chcę oddychać, ale nie mogę. Nie pamiętam, jak to jest oddychać; pamiętam tylko, jak to jest utonąć w otchłani, opaść bez uderzenia na dno.
	— Helio Isidorus, Marine Pieczęci

Marines Pieczęci (ang. Rubric Marines) - znani w Wysokim Gotyku jako Rubricae to dawni legioniści Tysiąca Synów, których ciała obróciły się w pył, a ich dusze pozostały na zawsze uwięzione wewnątrz pancerzy. Bezlitośni i nieustępliwi wobec swych wrogów, Marines Pieczęci są przeklęci na wieki. Podróżują przez galaktykę we wzmacnianych zbrojach przypominających sarkofagi, w których to, co pozostało z niegdyś dumnego Kosmicznego Marine jest dziś jedynie garstką pyłu.

Choć te żywe pancerze wciąż poruszają się, funkcjonują i reagują na rozkazy zupełnie tak, jak świadomi ludzie, są niemal nieodróżnialne od maszyn. Jeśli nie ma w pobliżu Czarnoksiężnika Tysiąca Synów, który by nimi kierował, szybko popadają w bezruch. W ogniu bitwy powraca jednak część wspomnień i głód walki, poruszają się z większą stanowczością i determinacją.

Marines Pieczęci są niezwykle wytrzymali, nawet w porównaniu z innymi Kosmicznymi Marines. Moc Tzeentcha otacza i podtrzymuje egzystencje lepiej niż potężny pancerz. Z tego powodu wybuch plazmy lub cios ostrza energetycznego czasem przebija zbroję dawnego legionisty Tysiąca Synów nie powodując jednak żadnych strat. Magia Pana Zmian wspiera jego sługi również w ataku. Pociski wystrzeliwane przez Marines Pieczęci jarzą się magicznym ogniem i eksplodują z mroczną siła, która potrafi wypalić nie tylko pancerze i ciała, ale także umysły wrogów.

Czarnoksiężnicy Tysiąca Synów często wykorzystują twardych niczym posągi Marines Pieczęci w charakterze zbrojnej świty, ponieważ są oni bezgranicznie lojalni. Z tego powodu są to także doskonali strażnicy wielkich bibliotek pełnych tajemniczych ksiąg i krypt skrywających pożółkłe zwoje, gdyż nie znają ciekawości i są bezwarunkowo lojalni. Czarnoksiężnicy czasem proponują usługi swych nieumarłych wojowników tym, którzy są im w stanie zapewnić w zamian wiedzę i moc magiczną.

Historia[]

Początki[]

	Podczas gdy ja jestem twoim synem, to oni staną się moimi.
	— Magnus, klęcząc, przyjmujący Prymat Tysiąca Synów od Imperatora

Marine Pieczęci zdradzieckiego legionu Tysiąca Synów.

Historia Marines Pieczęci sięga czasu, w którym prymarchowie Imperatora Ludzkości zostali tajemniczo rozsiani po galaktyce podczas ich inkubacji na Terzrze. Planetą, na która wylądował ostatecznie prymarcha Magnus było Prospero. Nie mógł trafić lepiej - Magnus był mutantem o rubinowo czerwonej skórze, który przerażałby większość mieszkańców planet przyszłego Imperium. Zamiast tego wylądował na ukrytą planetę pokrewnych duchów, ponieważ, jak chciał los, komuna wyrzutków ludzkich psioników osiedliła się na planecie Prospero.

Magnus dorósł szybko, stając się wielkim psionikiem w sensie intelektualnym, jak i fizycznym. Mieszkał w samotnym mieście na Prospero, które znajdowało się głęboko w brzusznym paśmie górskim planety. Tizca, tak zwane „Miasto Światła”, było błyszczącą metropolią ze srebrnymi wieżami, strzelistymi obeliskami i majestatycznymi piramidami. Jej obywatele poświęcili się poszukiwaniu wiedzy i opanowaniu swoich mocy psychicznych.

Magnus pokazywał w sobie wiele atrybutów psionicznych, nie umiał wtedy jeszcze jednak sięgnąć po moc do tajemniczego Immaterium, lecz mógł spojrzeć w jego wnętrze. Magnus Czerwony szybko przeszedł drogę od adepta do absolutnego mistrza. I wtedy na odizolowany świat Prospero w 840.M30 przybył ten, którego od dawna oczekiwano. Imperator dostrzegł i rozpoznał swoje cudowne dziecko poprzez Osnowę i pospieszył je odnaleźć.

Wedle legend dwóch herosów od razu poznało siebie nawzajem - ich umysły bowiem znalazły się już w Osnowie już dawno temu. Imperator niemal od razu przekazał Magnusowi kontrolę nad XV Legionem Kosmicznych Marines - Tysiącem Synów. Zostali oni stworzeni na podstawie jego własnego profilu genetycznego i jak dotąd wykazywały już silną tendencję do mutacji psionicznych. Pierwszym zadaniem, którego podjął się Magnus po objęciu dowództwa na Legionem była próba wyleczenia mutacji klątwy ciała, jaka dręczyła ich od początku istnienia armii. Chociaż znalezienie wiedzy w Osnowie, aby to osiągnąć, kosztowało Magnusa oko. Następnie Magnus poprowadził Tysiąc Synów do przyłączenia się do Wielkiej Krucjaty - wielkiej kampanii, która rozprzestrzeniła się z Terry. Był to plan Imperatora mający na celu odzyskanie utraconych przez ludzkość kolonii i ustanowienie imperium obejmującego całą galaktykę.

MPWarpflamer — Marine Pieczęci uzbrojony w Miotacz Osnowy.

Ostatecznie okazało się, że na dworze imperialnym są tacy, którymnie podobają się psioniczne metody Tysiąca Synów. Wśród nich prym wiedli Mortarion, prymarcha Gwardii Śmierci, oraz Leman Russ, prymarcha Kosmicznych Wilków. W całym raczkującym Imperium wielu wzywało do oczyszczenia wszystkich mutacji psychicznych, z wyjątkiem trzeciego oka Navis Nobilite. Rosnąca schizma groziła podkopaniem fundamentów rodzącego się Imperium. Aby rozwiązać narastający dylemat, sam Imperator zwołał spotkanie na planecie Nikaea w celu przeprowadzenia debaty. Wydarzenie to zostało później nazwane przez imperialnych uczonych Debatą na Nikaeia.

W końcu ani Magnus, ani nikt inny sprzeciwiający się zakazaniu używania mocy psionicznych przez Legiony Kosmicznych Marines, w tym prymarcha Białych Szram, Jaghatai Khan nie mieli nic do powiedzenia w tej sprawie - zawarto jednak kompromis. Ludzcy psionicy mieli stać się priorytetem - ci, którzy udowodnili, że mogą służyć ludzkości, mieli być rygorystycznie szkoleni i sankcjonowani. Jawne czary - przywoływanie demonów i zaklęcia wyuczone od bytów w Osnowie - miały zostać na zawsze zakazane. Zanim Magnus mógł w złości odejść z Nikaea, Imperator zatrzymał go - podczas tej konfrontacji twarzą w twarz jego ojciec nakazał Magnusowi zaprzestanie praktykowania czarów i poszukiwania wszelkiej wiedzy związanej ze sztukami tajemnymi. Mówi się, że twarz cyklopowego prymarchy stała się kamienna, gdy usłyszał rozkaz ojca. Magnus ukłonił się, przyrzekając jednocześnie, że on i jego legion będą posłuszni.

Wielka Zdrada[]

	Umysły bogów są dla śmiertelników nie do poznania lub osądzania. Zaakceptuj, że Tzeentch ma miejsce dla nas wszystkich w swoim wielkim planie i raduj się z roli, którą masz do odegrania.
	— Demoniczny Prymarcha Magnus Czerwony

MagnusPałac — Używając zakazanej magii, astralna forma Magnusa niszczy święte ściany Pałacu Imperialnego na Terzrze.

Zagrożenie dla Imperium, które rozwiązały Edykty Nikaea były jedynie maską przykrywającą inne mroczne czyny będące w ruchu. Na świecie Davin do apogeum doszły wydarzenia, które sprawiły, że Horus Lupercal, pierwszy prymarcha, Wojmistrz i prawa ręka Imperatora padł w uścisk Chaosu. Ta zbliżająca się zagłada nie została już rozwiązana żadną debatą ani dekretem.

Zaglądając w Osnowę z jego sanktuarium na Prospero, Magnus otrzymał przerażającą wizję, w której jego brat, Horus oddaje cześć Mrocznym Bogom. Każdy detal był dla niego klarowny - gdyż Magnus na własne oczy widział losy jego braci i jak wpłynie na nie Horus zbyt wyraźnie. Widział pułapkę zastawioną na Isstvanie V, jak i przynętę zasadzoną na Ultramarines i Mroczne Anioły. Samotny w mrocznej galaktyce Magnus widział jaśniej niż wszyscy inni tragedię, która wkrótce się rozpocznie. Rozumiał każdą konsekwencję i każdą rolę - każdą, chociaż nie swoją.

W jego proroczej wizji, Magnus myślał, że w końcu odnalazł pewny dowód na wartość swoich magicznych zdolności. Potrzebował jednak jeszcze potężniejszych czarów, by w porę ostrzec Imperatora. Z połączoną siłą jego czarowników, prymarcha rzucił zaklęcie przenikające czas i przestrzeń. Niszcząc wszelkie psioniczne zabezpieczenia w Pałacu Imperialnym na Terzrze, Magnus wyświetlił swoje ostrzeżenie o zbliżającej się rewolucji w obecności Imperatora, nazywając Wojmistrza zdrajcą. Imperator, którego dzieła zostały zrujnowane przez prymarchę, uznał rażące użycie mocy tajemnych przez Magnusa za najgorszy rodzaj złamania przysięgi. Nieustanna pogoń Magnusa za zakazaną wiedzą została uznana za tragiczny dowód na to, że znalazł się on pod wpływem mocy, przed którymi ostrzegał go Imperator. Ostrzeżenie Magnusa zostało dostarczone, ale nie wysłuchano go, a Imperator polecił Prymarsze Lemanowi Russowi, aby poprowadził swój Legion Kosmicznych Wilków do ataku na Magnusa na Prospero i odesłał go na Terrę w łańcuchach, aby stanął przed sądem swojego ojca.

Upadek Prospero[]

ProsperoUpadek — Tysiąc Synów broni swój świat macierzysty przed Kosmicznymi Wilkami podczas Upadku Prospero.

Kosmiczne Wilki, wraz z siłami Straży Custodes i Siostrami Ciszy, wyruszyli na Prospero, by pojmać prymarchę XV Legionu. Marines jak horda spadli na ojczystą planetę Magnusa. Miasto Światła zostało spustoszone, wiele z jego bibliotek już płonęło, a połowa jego srebrnych wież została zrujnowana. Był to ostateczny horror dla uczonych Tysiąca Synów, gdy Russ i jego Kosmiczne Wilki szalały po ich mieście nauki. W końcu Magnus poczuł, że nie ma wyboru. Tym samym prymarcha Tysiąca Synów zmienił swoją lojalność. W tym samym momencie, ku zdumieniu Leman Russa i jego Kosmicznych Wilków, ich wrogowie zniknęli. W błysku oślepiającej furii Miasto Światła - wszystkie jego pozostałe wieże i biblioteki, wraz z Tysiącem Synów i ich cyklopowym przywódcą - zniknęło na zawsze z powierzchni Prospero.

Tysiąc Synów zostali zmuszeni do wycofania się. Pomimo ich mocy, Nie byli w stanie odeprzeć najeźdźców. Uciekli do Oka Grozy, na Planetę Czarnoksiężników, Sortiarius, która czekała tam na nich za Wrotami Osnowy otwartych przez ich czarnoksiężników i Magnusa. Jednak ich uniki i zabawa z zakazanymi mocami były zgubne.

Pieczęć Ahrimana[]

	Pamiętam ogień. Był biały, tak jak ostra biel serca słońca. Ryknął z czarnego nieba i przemienił mnie. Upadłem na kolana. Ziemia pode mną była czerwona od pyłu, koloru rdzy, koloru zaschniętej krwi. Wypełnił mnie ból, gorętszy i ostrzejszy niż jakakolwiek rana. Nie widziałem; ogień najpierw pochłonął moje oczy, a potem język, zanim zdążyłem krzyknąć. Wewnątrz zbroi moje mięśnie napięły się, obijając o metal. Ogień przeszywał mnie na wskroś, parząc skórę. Czułem, jak usta otwierają się na całym moim ciele, tysiąc ust, każde z zębami jak brzytwy, każde z nich wydając bełkoczące błaganie o ustanie bólu. Ogień przeszywał moje ciało jak dłonie mokrą glinę. Dusiłem się, jakbym tonął w piasku. Kwaśny dotyk paniki palił moje ciało. Nie mogłem oddychać. Nie mogłem się ruszyć.
	— Helio Isidorus, przypominając sobie, jakie to uczucie być pochłoniętym przez Pieczęć Ahrimana.

Gdy po klęsce Horusa oddany Tzeentchowi legion Tysiąca Synów uciekł do Oka Terroru przez wrota Osnowy, otwarte przez ich Czarnoksiężników, okazało się, że za przetrwanie będą musieli zapłacić straszliwą cenę. Różnego rodzaju mutacje zaczęły szybko i w niedający się kontrolować sposób zbierać żniwo wśród żołnierzy, osłabionych dziesięcioleciami czerpania energii z Osnowy. Najmocniej dotykały one tych wojowników, którzy wcale nie dysponowali mocami psionicznymi lub posiadali je w znikomym stopniu. Ahriman, jeden z najpotężniejszych Czarnoksiężników Tysiąca Synów, wraz ze swoimi braćmi postanowił przerwać tę degenerację, która zaczęła dotykać już również czarowników.

Biorąc pod uwagę silne psioniczne dziedzictwo ich prymarchy, nie jest zaskoczeniem, że Legion Tysiąca Synów zawsze był podatny na mutacje. Przed wybuchem Herezji Horusa rygorystyczne kontrole czystości genetycznej i nieustanna dyscyplina powstrzymywały mutacje, podczas gdy Astartes z XV Legionu jednocześnie rozwijali swoje potężne moce psychiczne. Po zanurzeniu się w surowej mocy Chaosu, Tysiąc Synów padło ofiarą szalejącej i niekontrolowanej mutacji, którą nazwali „Zmianą Ciała”, do tego stopnia, że grupa starszych Kronikarzy Legionu, prowadzona przez ich Głównego Kronikarza, Ahzeka Ahrimana, zdecydowała, że należy zrobić coś drastycznego, aby uratować Legion przed całkowitym rozpadem.

Ahriman zagłębił się w strony Księgi Magnusa, ogromnego tomu skompilowanego przez Magnusa podczas Wielkiej Krucjaty, który był wypełniony zakazaną wiedzą i wiedzą o Osnowie z dawnych, zapomnianych czasów. Ahriman wierzył, że Księga Magnusa zawiera klucz do zbawienia jego Legionu. W labiryntowych zbiorach formuł, zaklęć i rytuałów Ahriman opracował coś, co jego zdaniem było początkiem potężnego zaklęcia, które miało odwrócić wszystko, co spotkało jego braci bojowych, znanego jako Pieczęć Ahrimana - powstrzymanie mutacji miało odbyć się za pomocą tego niewiarygodnie potężnego zaklęcia. Czarnoksiężnik podpisał niezliczone pakty z demonami, planując otoczyć cały swój Legion zaklęciem, które na zawsze ochroni jego członków przed mutacjami Chaosu. W końcu Ahriman wraz z towarzyszami zdołał rzucić czar, który na wieki miał chronić wszystkich członków Tysiąca Synów przed mutującym wpływem Chaosu.

Na swój sposób, Pieczęć Ahrimana odniosła zdumiewający sukces, ale cena poniesiona przez Legion okazała się wyższa niż ktokolwiek oczekiwał. Czarnoksiężnicy Chaosu z Tysiąca Synów albo przetrwali działanie zaklęcia i zyskali nowe, gigantyczne zasoby wiedzy oraz mocy, albo też zostali całkowicie unicestwieni. Jednak ich bracia o niewielkich lub nieistniejących mocach psionicznych zostali na zawsze przeistoczeni. Ich pancerze zasklepiły się tak, jakby zostały zespawane. Wewnątrz ciężkich skorup z ceramitu i adamantium, ciała Kosmicznych Marines Chaosu przemieniły się w garstki suchego pyłu. Już nigdy nie musieli bać się mutacji, ale ich dusze zostały na wieczność zamknięte w pancerzach. W ten sposób powstali Marines Pieczęci.

Obecnie[]

	Wszystko jest prochem... Wszystko jest prochem... Wszystko jest prochem... Wszystko jest prochem... Wszystko jest prochem... Wszystko jest prochem...
	— Okrzyk bojowy szeptany przez Tysiąc Synów.

Opis[]

Uzbrojenie[]

Tak jak różne wersje Zbroi Wspomaganej, bronie noszone przez Marines Pieczęci Tysiąca Synów są spaczonymi drwinami z Imperialnego sprzętu. Na ich broniach wyryte są ozdobne runy, które wiją się i mutują wraz ze zmieniającymi się prądami energii empirycznej, a ich pyski otwierają się i zamykają jak paszcze nienaturalnych stworzeń.

Najpopularniejszym uzbrojeniem Marines Pieczęci jest Inferno Bolter. Wystrzeliwane przez nie pociski są naładowane złowrogą, magiczną energią, która uwalnia się w momencie trafienia, niszcząc pancerz, ciało i duszę trafionych osób. Działo Soulreaper jest cięższą i jeszcze bardziej niszczycielską bronią, a pomimo swojej ogromnej masy Marine Pieczęci może wylać ciągły strumień ognia bez przerywania rytmicznego kroku.

Niektórzy Marines Pieczęci maszerują do walki uzbrojeni w Miotacze Osnowy. Choć z wyglądu przypominają one Miotacze Ognia używane przez innych Kosmicznych Marines Chaosu, to strumienie ognia Miotaczy Osnowy przepalają samą rzeczywistość. Zamiast po prostu spalać to, czego dotkną, opalizujące płomienie mają działanie mutagenne. Materia pochłonięta przez te płomienie jest topiona przez palący żar, a następnie łączona z powrotem w ohydne konfiguracje.

Rubricae[]

Inferno Bolter - Broń Tysiąca Synów została ukształtowana przez rzemieślników i czarnoksiężników. Kiedy ich działa ryczą, wystrzeliwują nie tylko wybuchowe pociski, które rozrywają ciało, ale także niesamowite empiryjskie energie, które mogą stopić nawet ceramit.
Aura Mrocznej Chwały
Miotacz Osnowy
Działo Soulreaper

Aspirujący Czarnoksiężnik[]

Inferno Pistolet Bolterowy
Laska Psioniczna
Topór Psioniczny
Miecz Psioniczny
Aura Mrocznej Chwały
Pistolet Płomienia Osnowy
Pisotlet Plazmowy
Może przyjąć dar mutacji
1 Ikona Płomienia - Koruscytujące energie Osnowy otaczają ikonę, spowijając broń pobożnych mutagennymi płomieniami.

Źródła[]

Kodeks: Kosmiczni Marines Chaosu 4ed.- str. 37
Kodeks: Kosmiczni Marines Chaosu 6ed.- str. 45