 |
Wiedziałem, że ta chwila nadejdzie!. Nie będzie mi odebrana! Moja wrogość do ciebie trwa nawet po śmierci! |  |
Ignatus Grulgor - Kapitan II Kompanii Gwardii Śmierci. Zdrajca, po raz pierwszy został zabity przez Nathaniela Garro.
Historia[]
Urodził się w trującej atmosferze Barbarusa, podczas gdy Mortarion zgładzał kolejne klany potworów w niezwykle toksycznych górach, Ignatus żył w jednej z wiosek ludzi. W końcu Imperator przybył na Barbarus, a Mortarionowi dał dowództwo nad Gwardią Śmierci (przedtem Wojownikami Zmierzchu), a Ignatus wstąpił w jej szeregi, gdy w Legionie byli niemal tylko Terranie. Między innymi Kapitan VII Kompanii Nathaniel Garro.
Charakter Grulgora balansował na granicy arogancji i pychy.
Bardzo szybko popadł w konflikt z Nathanielem. Nie mógł zdzierżyć w dużym stopniu przez własny charakter, momentów, gdy Garro przypominał o tym, że jako jeden z nielicznych w Legionie pomagał zjednoczyć dla Imperatora Terrę. Grulgor przyjmował to jako zwykłe wywyższanie się nad innymi, jakoby był lepszy od prawdziwych Synów Barbarusa. Z początku zwykłe przekomarzanie przerodziło się w otwartą wrogość i Ignatus nie przepuszczał żadnej okazji, by w jakikolwiek sposób poniżyć swojego nemezis.
Zbliżał się koniec Wielkiej Krucjaty, a zaczynała Herezja Horusa. Niedługo przed zbombardowaniem Istvaana III bombami wirusowymi, Kompanie Grulgora i Garra wraz z nimi znajdowały się na tej samej fregacie, Eisenstein. Ignatus oczywiście dawno temu został namówiony do buntu przeciwko Imperatorowi, w dużym stopniu tylko po to by zabić Nataniela. Plan był taki: na sygnał Typhona, Grulgor wymorduje Kompanię Nataniela wraz z nim samym, a następnie zbombarduje planetę. Jednak przedwcześnie Garro wyczuł spisek dzięki swemu konsyliarzowi Mericowi Voyen i wraz z kilkoma swymi ludźmi zażądał wyjaśnień od Kapitana II Kompani, gdy ci wyładowywali głowice wirusowe. W końcu zdrajca wyjawił całą intrygę, jaką szykował Horus. Doszło do zaciętej walki. Ślepy pocisk z pistoletu Grulgora trafił w jedną z głowic, a z niej zaczął wydostawać się śmiercionośny wirus. Lojaliści zdążyli w porę opuścić pokład desantowy, zdrajcom jednak to się nie udało i szybko wszyscy zginęli.
Podczas ucieczki, Eisenstein wykonał skok w Osnowę. Tam, pod wpływem i tak zwiększonej ingerencji Chaosu, Nurgle ożywił Grulgora i jego ludzi. Z gęstej papki tego co kiedyś nimi było powstali pierwsi Marines Zarazy. Na ich czele stał Ignatus. Ludzie Nataniela osłupieli, gdy ujrzeli to co kiedyś było Astartes. Ociekające ropą, glizdami i wnętrznościami pełne bąbli potwory. Znów doszło do długiej walki. Jednak takiego wroga lojaliści pokonać nie mogli. Wtedy Kapitan wpadł na pomysł. Nakazał natychmiastowe wyjście z Osnowy.
Gdy tylko tak się stało, wszyscy Marines Zarazy opuścili materialny świat przenosząc się do Osnowy. Drugim przypadkiem pojawienia się Grulgora, tym razem jako Demonicznego Księcia, jest Upadek Meduzy.
Źródła[]
- Herezja Horusa, Ucieczka "Eisnesteina"