Hellhound

	Zalaliśmy ten bunkier ogniem i patrzyliśmy jak heretycy płoną aż byli niczym, tylko prochem na wietrze. To było piękne sierżancie, po prostu... piękne
	— działonowy "wypalacz" Hennessey, IX Catachański Regiment pancerny

Hellhound jest pojazdem opartym na podwoziu Chimery, który znalazł swoje miejsce w zbrojowni Gwardii Imperialnej. Uzbrojony jest w działo inferno czyli potężny miotacz ognia, który uwalnia samozapalające się promethium spowijające w smugach ognia wrogie oddziały. Zwykle używana w gęstym terenie maszyna najczęściej kieruje się wprost na wrogie bunkry czy największe skupiska piechoty. Kiedy wrogowie widzą jak ich umocnione pozycje płoną a ciała ich towarzyszy topią się, często rzucają broń i uciekają jak najdalej od siejących chaos pojazdów. Główną wadą Hellhounda jest niewielki zasięg jego głównego uzbrojenia, co oznacza, że musi zbliżyć się na niewielką odległość do przeciwnika. Co więcej, maszyna jest dosłownie beczką prochu, nic więc dziwnego, że gwardziści nie są chętni do obsługi tych maszyn. Pracują w nich zwykle ludzie, którzy zostali na to skazani za przewinienia lub zachwiani emocjonalnie ochotnicy, chociaż obie grupy są najczęściej nie do końca stabilne. Mimo wszystko załogi są dumni ze swej reputacji i często noszą się dumnie, ponieważ uważają, że zwyczajni żołnierze nie daliby sobie rady. Załogi Hellhoundów upajają się widokiem obcych czy heretyków spalanych imperialnym ogniem. Po pewnym czasie zaczynają twierdzić, że to sprawiedliwość dosięgła wrogów Imperatora a taka pobożna postawa wraz z śmiertelnie niebezpieczną maszyną oraz wzrastającym poziomem piromanii jest mieszanką wybuchową, zupełnie jak Hellhound.

Profil fizyczny[]

Hellhound jest oparty na podwoziu Chimery, pełni jednak rolę mobilnego miotacza płomieni. W miejscu dawnego przedziału transportowego zwykle znajduje się zbiornik na promethium, umiejscowienie zbiornika zależy jednak od modelu maszyny, w wielu z nich zbiornik znajduje się na zewnątrz. Ponieważ promethium jest wyjątkowo niebezpieczną substancją dla wrogów jak i załogi Hellhounda zbiorniki są zawsze okalane dodatkowym pancerzem. Same zbiorniki są dość spore, ponieważ amunicja do miotaczy szybko się wyczerpuje. Dodatkowym uzbrojeniem maszyny zwykle jest ciężki bolter, można go jednak zastąpić ciężkim karabinem maszynowym czy inną bronią. Broń może zostać także zamontowana na wieży w celu lepszej obrony przed wrogą piechotą. Wielu dowódców formuje z Hellhoundów samodzielne kompanie czy szwadrony przydzielone jako wsparcie do kompanii pancernych czy piechoty. Oficerowie mają różne podejście do używania Hellhoundów. Niektórzy używają ich jako samodzielnych jednostek, inni zaś dołączają te pojazdy do grup szturmowych, często trzymając je z tyłu, póki nie nadejdzie właściwy moment, by spalić wroga na popiół. Mimo wszystko Hellhoundom z oczywistych powodów należy zapewnić wsparcie broni przeciwpancernej.

Znane modele[]

Helhound4 — Hellhound nieznanego modelu ściga Hormogaunty

Jak w przypadku każdej maszyny w Imperium, Hellhound także doczekał się wielu modeli. Różnice występują wewnątrz jak i na zewnątrz pojazdu, ogółem jednak maszyna opiera się na tym samym schemacie. Model Artemia posiada zdalnie sterowaną wieżę, dzięki czemu załoga może składać się z zaledwie dwóch członków. W wielu modelach, min Mars Alpha zbiornik na promethium znajduje się wewnątrz maszyny, w miejscu dawnego przedziału transportowego Chimery, przez co przeciwnikom trudniej je zidentyfikować. Z tego powodu wielu dowódców preferuje taki rodzaj Hellhounda.

Warianty[]

Devil Dog - wariant Hellhounda uzbrojony w potężne działo termiczne. Swoją nazwę zawdzięcza przerażającemu wyciu, które towarzyszy maszynie podczas każdego wystrzału. Powodem takiego stanu rzeczy jest ogromna temperatura, jaką generuje działo termiczne, przez którą cała wilgoć w powietrzu natychmiast wyparowuje. Główne uzbrojenie Devil Doga jest skuteczne nawet przeciwko najlepiej opancerzonym maszynom. Z tego powodu wiele załóg uważa się za łowców największych bestii i nie bez przyczyny, ponieważ pojazdy te używane są do walki z najpotężniejszymi maszynami i fortyfikacjami. Kiedy Devil Dog uwolni ładunek w kierunku wrogiego czołgu, ten po prostu stapia się, a niewyobrażalnie gorący żużel często opada na znajdującą się w środku załogę. Wrogowie uwikłani w walkę z Gwardią szybko uczą się, że krótkie, nieludzkie wycie oznacza utratę jednej ze swoich maszyn.

Bane Wolf - kolejny rodzaj zmodyfikowanego Hellhounda uzbrojony jest w działo chemiczne. Zamiast promethium w zbiorniku znajduje się wyjątkowo toksyczny gaz, który Adeptus Biologis uznało zabójczym dla większości gatunków w galaktyce. Działo chemiczne wyrzuca odrażającą substancję w postaci skupionych strumieni, która w ciągu mikrosekund przedziera się przez ceramit jak i chitynowy pancerz. Ofiara dosłownie rozkłada się przez działanie żrącej substancji. Jej ciało odchodzi od kości, które kruszą się i łamią, organy wewnętrzne pękają a krew wrze. Wszystko trwa dopóki wróg nie zmieni się w papkę z ludzkich tkanek, której pozostałości przylgną potem do gąsienic Bane Wolfa. W większości załogi tych maszyn to trzymające się z boku, małomówne jednostki, które nie szukają towarzystwa wśród innych gwardzistów. Uczestniczyli w wielu bitwach przeciwko obcym a także w pacyfikacjach buntów, a uwalnianie potencjału Bane Wolfa na ludzi, nie ważne jak złych czy upodlonych przez propagandystów jest męczącym doświadczeniem.

Dane techniczne Adeptus Mechanicus[]

Dane techniczne modelu Graia

Nazwa	Hellhound	Długość miotacza	Nieznane
Pochodzenie oryginału	Graia	Główne uzbrojenie	Działo Inferno
Waga	38 T	Dodatkowe uzbrojenie	Ciężki bolter
Wysokość	4.1 m	Amunicja główna/dodatkowa	98 strzałów/400 pocisków
Długość	6.90 m	Wychył miotacza (lewo-prawo)	360°
Szerokość	5.70 m	Wychył miotacza (góra-dół)	-8° do +25°
Prześwit ziemia/kadłub	0.45 m	Pancerz wieży	150 mm
Maksymalna prędkość na drodze/poza nią	70/55 km/h	Pancerz jarzma działa	N/D
Głębokość brodzenia	1.50 m	Pancerz kadłuba	120 mm
Załoga	3 - dowódca, kierowca, działonowy	Pancerz nadbudowy	150 mm

Galeria[]

Źródła[]

Kodeks Gwardii Imperialnej (5 edycja) s. 50
Kodeks Astra Militarum (6 edycja) s. 172-175
Imperial Armour Volume One: Imperial Guard (2 edycja) s. 72-74
Imperial Armour Volume Five: Siege of Vraks Part One s. 37,51