Cóż Wy, Ludzie, wiecie o naszym cierpieniu? Jeszcze zanim Wasi przodkowie wypełzli na brzuchach z wód morza, my już śpiewaliśmy żałobne pieśni. | ||||
— Arcyprorok Eldrad Ulthran |
Eldarzy (ang. Eldar), Aeldarix dolosus, nazywający siebie również Aeldari a dla odróżnienia od reszty ich rodzaju Asuryani to jedna z dominujących ras Xenos w Drodze Mlecznej, lecz będąca również niemalże na wymarciu. Kiedyś byli wielką i dumną rasą władającą całą galaktyką, będącą w stanie myślą niszczyć światy. Dziś to wymierający lud żyjący jedynie na Światostatkach, dryfujących w pustkach galaktyki. Niebezpieczni, lecz zadufani w sobie obcy, którzy mimo własnych błędów gardzą innymi rasami. W walce to nieliczni, lecz szybcy i niebezpieczni wojownicy posługujący się tajemniczą technologią, opierającą się na psychice.
Rasa Eldarów[]
Eldarzy to bardzo stara rasa, która ma skomplikowaną i długą historię. Nie wiemy jak wyglądała ich ewolucja czy życie na planetach. Wszystkie niegdyś zamieszkiwane przez nich światy zostały zniszczone podczas katastrofy zwanej Upadkiem. Ci którym udało się w porę uciec wielkimi pojazdami zwanymi Światostatkami, wspominają swoją rasę w opowieściach, tańcach lub pieśniach.
Wygląd[]
Zewnętrznie Eldarzy są bardzo podobni do ludzi. Ich twarze mają ostre rysy, a uszy są szpiczaste. Zwykle są wyżsi, bardziej gibcy i zwinniejsi. Poruszają się znacznie szybciej niż ludzie. Ich zmysły są bardziej czułe, a oni sami bardziej przenikliwi.
Serce Eldara bije niemal dwukrotnie szybciej niż serce człowieka, jego umysł przetwarza myśli i emocje w oszałamiającym tempie, zaś reakcje fizyczne są tak błyskawiczne, że prawie niedostrzegalne dla ludzkiego oka. Mówi się, że największa różnica między Eldarami jest widoczna, gdy obserwuje się poruszającego Eldara. Ich ruch jest bowiem pełen elegancji i celowości, jakiej nie posiada żaden człowiek.
W porównaniu do ludzi, Eldarzy są niezwykle długowieczni i większość zwykle żyje więcej niż tysiąc lat, jeśli wcześniej nie zginą. Rasa ta wykazuje wysoko rozwinięte umiejętności psychiczne, które są podstawą jej technologii. Eldarzy dbający o swój potencjał psychiczny wykazują się jeszcze większą długością życia. W ten sposób przywódcy oraz Widzący (Seers) mogą żyć nawet kilka tysięcy lat.
Eldarzy są bardzo czuli na życiowe doświadczenia, łatwiej czerpią radość z wszelkich przyjemności i szybciej się uczą. Jednak takie umiejętności wiążą się z odpowiedzialnością i niebezpieczeństwem. Eldarom równie łatwo przychodzi radość, co nienawiść czy wrogość. Jeżeli Eldar w pełni odda się emocjom doprowadzi do własnego samozniszczenia, gdyż jego umysł nie wytrzyma takiego impulsu i napływu myśli. Właśnie taki los spotkał starożytnych przodków tej rasy. Zadufani w sobie Eldarzy oddali się przyjemnościom, zapominając o konsekwencjach, co doprowadziło do narodzin Slaanesha - mrocznego boga rozkoszy, a rasa Eldarów upadła.
Historia[]
Dzieci gwiazd[]
Eldarzy od samego początku byli dumną lecz arogancką i pewną siebie rasą. Z pogardą traktowali inne rasy stawiając siebie na pierwszym miejscu. Jednak nie można się dziwić ich pewności siebie, gdyż byli bardzo wysoko rozwinięci technologicznie i kulturowo, znacznie przewyższając inne rasy galaktyki. Przez długie tysiąclecia żadna rasa nie mogła zagrozić w jakikolwiek sposób Eldarom, jednak ich klęska nie miała wynikać z inwazji lecz z własnej arogancji.
W pradawnych czasach nie było światostatków i konkretnych celów, jakimi Eldarzy kierują się teraz. Na wielkich statkach rozsianych po ich Imperium, Eldarzy oddawali się wszelkim przyjemnościom, próbując coraz to nowszych doznań. W tamtych czasach Eldarzy stworzyli wiele pięknych rzeczy i zdobyli wszelką wiedzę na temat galaktyki i wszechświata. Kiedy ich dusze opuszczały świat materialny, rozpływały się spokojnie w Osnowie, by odrodzić się ponownie, gdyż w tamtych czasach Osnowa nie pragnęła dusz Eldarów, tak jak jest to obecnie.
Upadek[]
Z czasem jednak zachcianki Eldarów dotyczyły coraz to niebezpieczniejszych zagadnień. Uważali, że są tak potężni, że powinni znać wszystkie tajemnice nawet te mroczne. Nierozważnie zaczęli też wykorzystywać potencjał i możliwości swych nadzwyczajnych umysłów. Eldarzy już dawno temu utracili potrzebę pracowania lub zwykłej uprawy roli, zapewnione mieli wszystko, czego potrzebowali, bez konieczności jakiegokolwiek wysiłku. Ich jedynym zajęciem było spełnianie swych zachcianek, które z czasem stawały się coraz bardziej niebezpieczne. Zaczęły powstawać kulty, które podzieliły Eldarów. Niektórzy z nich mieli wizje upadku ich rasy i aby jej uniknąć uciekali na powstające na obrzeżach imperium Eldarów kolonie uchodźców. Kiedy cywilizacja Eldarów coraz bardziej popadała w Anarchię, niektórzy przejrzeli na oczy i uciekli w kosmiczną pustkę na pokładach Światostatków. Ci, którzy zostali, popadli w zepsucie i nastał czas, kiedy brat zabijał brata. Dążenie do zaspokojenia plugawych żądzy, oddanie się perwersyjnym przyjemnościom stały się chorobą wyniszczającą rasę Eldarów. Ukryci w cieniu sadystyczni mordercy szukali ofiar, a życie w tych mrocznych czasach nie miało żadnej wartości. Nikczemności i krew płynęły ulicami, pośród bestialskich ryków tłumu.
Narodziny mrocznego boga[]
Osnowa nigdy nie będzie w pełni pojęta gdyż jest szalejącą i ciągle zmieniającą się energią. To właśnie w Osnowie powstają najgroźniejsze twory, do narodzin jednego z nich doprowadzili właśnie Eldarzy. Ich pycha i chciwość zlały się w jednym miejscu nabierając przerażającego kształtu. Zepsucie Eldarów było tak wielkie, że przybrało cielesną postać. Wewnątrz Osnowy myśli i emocje wzmagają się i rosną, żywiąc się podobnymi uczuciami, aż osiągają swego rodzaju świadomość, stając się duchami o większej lub mniejszej mocy. Duchami, których ból narodzin wstrząsa Osnową i nadwyręża strukturę kosmosu. Deprawacja Eldarów została w pełni ujawniona, gdy pomiędzy wirującymi energiami niebios ich dusze zaczęły formować się w połączoną świadomość. Nieświadomi Eldarzy stworzyli przerażający byt, który był odzwierciedleniem ich upadku. Zazdrość, pycha czy chciwość to tylko nieliczne uczucia z jakich powstał bóg chaosu Slaanesh - Ten, Który Pragnie. Eldarzy zbyt późno zdali sobie sprawę, że stworzyli boga na swe własne podobieństwo, boga, który żywiąc się mrokiem ich dusz, stał się silny i potężny. Kiedy Slaanesh osiągnął wystarczającą moc by się narodzić wdarł się do metafizycznego świata zabijając wszystkich Eldarów impulsem towarzyszącym jego narodzinom. Jego przebudzenie było tak potężne, iż wyrwało dziurę w materialnym wszechświecie wciągając wszystko co się tam znajdowało do Osnowy. Region ten, będący domem sił Chaosu, znany jest teraz jako Oko Grozy. W ułamku sekundy cała cywilizacja Eldarów została zdmuchnięta, pozostawiając po sobie mroczne źródło czystego Chaosu. Dusze Eldarów zostały wydarte z ciał i pożarte w chwili, gdy ich bluźnierczy twór wydał swój pierwszy, piekielny oddech. Upojony mocą Slaanesh roześmiał się i spojrzał na wszechświat bogów.
Śmierć Eldarskiego Imperium []
Centrum bomby psychicznej znajdowało się w samym środku Eldarskiego Imperium, w promieniu tysięcy lat świetlnych wszyscy Eldarzy zmienili się w suche skorupy, a ich dusze wessane zostały w głąb Osnowy. Kataklizm dosięgnął także większość tych, którzy przewidzieli katastrofę i umknęli na pokładzie światostatków. Wydawało się, że przetrwali jedynie ci, którzy znajdowali się najdalej. Odległe planety Uchodźców pozostały w większości nietknięte. Jednak ze spustoszonego świata wydostały się statki dowodzone przez ocalałych.
W jednej chwili Eldarzy stali się ludem naznaczonym zagładą. Wiedzieli, że narodziło się nemezis, które będzie ich ścigać przez resztę wieczności. Jednak nie tylko Eldarzy odczuli narodziny nowego boga. Zginęły także miliony ludzi, Orków i przedstawicieli innych ras. A impuls najbardziej dotknął wszelkich psioników, którzy jeżeli nie umarli to słyszeli wycie i ból innych udręczonych dusz. Wszystkie światy należące do Eldarów zostały pochłonięte przez dziurę, znaną dziś jako Oko Terroru, miejsce gdzie Osnowa łączy się ze światem fizycznym. Dziesięć tysięcy lat przed Upadkiem, Osnowa była rozdzierana przez sztormy i burze. Z tego powodu podróże międzygwiezdne były praktycznie niemożliwe dla statków kosmicznych Ludzi. Paradoksalnie narodziny Wielkiego Wroga na pewien czas uspokoiły Osnowę, ukoiły targające nią anomalie. Wraz z narodzinami Slaanesha nastała równowaga. Kiedy ucichły burze Osnowy wokół prastarej Terry, planety Ludzi w całej galaktyce ponownie nawiązały kontakt między sobą. Podczas mającej później miejsce Wielkiej Krucjaty, Imperator zjednoczył Ludzkość i stworzył jej Imperium. Tym sposobem, śmierć Eldarów była zwiastunem narodzin Imperium, zaś Ludzie stali się nowymi władcami gwiazd.
Eldarzy dzisiaj[]
W 41 tysiącleciu Eldarzy zasadniczo są społeczeństwem uchodźców, rozproszonymi pozostałościami ich dawnej siły i potęgi. Mimo tych okoliczności nadal trzeba się z nimi liczyć.
Jednak nie tylko Uchodźcy i uciekający na Światostatkach Eldarzy przeżyli narodziny Slaanesha. Setki lat potem okazało się, że istnieją jeszcze inne prastare Światostatki. Jednak ich mieszkańcy byli bezwzględni i brutalni. Napadali na inne statki dokonując krwawych rzezi. Tajemnicą zostaje jak Mroczni Eldarzy uciekli przed wielkim wybuchem. Przetrwali jednak do dnia dzisiejszego. Prześladujący wszystkich Mroczni Eldarzy stanowią brutalne świadectwo tego, jak nisko upadła niegdyś rasa Eldarów.
Wierzenia []
Eldarzy jak prawie każda inna rasa ma swoich własnych bogów , którzy pojawiają się w licznych legendach lub pieśniach. Najstarszym i najważniejszym bogiem jest Asuryan, Król Feniks. Jego pierwszym bratem jest Kaela Mensha Khaine, czyli Krwaworęki Khaine. Jest on bóstwem wojny i morderstwa, symbolem zarówno bezmyślnej destrukcji, jak i biegłości w boju. Trzecim z wielkich bóstw jest Vaul, okulawiony bóg-kowal, którego zwykle przedstawia się przykutego łańcuchem do własnego kowadła. Obok trójcy bogów istnieją też trzy boginie: Isha, pani plonów i pramatka Eldarów, Lileath Dziewica, władczyni snów i szczęścia oraz Starucha Morai-Heg, która w runicznej sakwie przechowuje losy śmiertelnych. Istnieje też tajemniczy Bóg Śmiechu, którego wiernymi sługami są Arlekiny.
Ścieżki Eldarów[]
Aby uniknąć kolejnej katastrofy, żyjący na Światostatkach Eldarzy rozwinęli w sobie ścisłą kontrolę. Każdy Eldar wybiera sobie jedną dyscyplinę i stara się rozwinąć ją do perfekcji. Każda z tych dyscyplin nosi miano Ścieżki. W ten sposób umysł Eldara skupia się na jednej rzeczy i unika plugawej żądzy. Kiedy Eldar osiągnie mistrzostwo może wybrać inną ścieżkę.
Znane Światostatki[]
Mniej znane Światostatki[]
Yme-Loc - Eldarzy z Yme-Loc są utalentowanymi rzemieślnikami, a ich armie wspierane są przez potężne czołgi antygrawitacyjne. (ich barwą jest szarość z ciemnym kolorem pomarańczowym)
Lugganath - Renegaci z Lugganath utrzymują bliskie kontakty z Arlekinami, ponieważ chcą opuścić tę galaktykę i założyć nową cywilizację wewnątrz pajęczego traktu. (ich barwą jest pomarańczowy z czarnym)
Altansar - Eldarzy z Altansaru uciekli niedawno z trwającej tysiące lat niewoli Oka Terroru i z podejrzliwością traktowani są przez innych przedstawicieli swojej rasy. (ich barwą jest jasna czerwień, z czarnym)
Il-Kaithe - Eldarzy z Il-Kaithe prowadzą nieustanną krucjatę przeciwko siłom Chaosu. Powiada się, że ich utalentowani Piewcy Upiorytu potrafią tworzyć swe dzieła nawet w bitewnym zgiełku. (ich barwą jest zieleń z purpurą)
Iybraesil - Iybraesil to silnie matriarchalna społeczność, składająca się z wyznawców Morai-Heg, nieustannie pragnących dotrzeć do sekretów starych planet. (ich barwy to błękitny z dodatkiem bieli)
Zniszczone Światostatki[]
Od upadku Eldarów niektóre, Światostatki zostały zniszczone. Są to:
- Anaen
- Bel-Shammon
- Idharae - To Światostatek został zniszczony podczas oblężenia rozpoczętego przez zakon Adeptus Astartes znanych jako Najeźdźców; pozostała przy życiu populacja uciekła do Alaitoc, który zemścili się na Adeptus Astartes niszcząc ich planetę macierzystą, zamieszkiwaną przez Ogrynów w 895.M41, zmuszając ich zakon do życia na stacji kosmicznej, podobnie jak Imperialne pięści.
- Kher-Ys
- Malan'Tai - Światostatek Malan'Tai został zniszczony w 812.M41 Macką Tyranidzkiej floty-roju Naga i było pierwszym spotkaniem Eldarów z bardzo potężnym Zoantropem później zwanym jako jako Zagłada Malan'Tai.
- Zaisuthra
Ciekawostki[]
Eldarzy to tak naprawdę przyszłościowa wersja Elfów. Przypominają ich nie tylko wyglądem lecz także schematyczną historią, która polega na upadku wielkiej i mądrej rasy wieki temu i przeżyciu nielicznej i wymierającej grupy.
Źródła[]
- Kodeks: Eldarzy 4. edycja
- Liber Xenologis str. 40